20.03.2016 Κυριακή
Όμορφη μέρα για πολλά χιλιόμετρα φτιαγμένη. Αυτός θα μπορούσε να 'ναι ο τίτλος της σημερινής 350ης συνεχόμενης ημέρας τρεξίματος. Σκεφτόμουν πως δεν έχω καταφέρει ακόμα να βάλω στο πρόγραμμα ένα long run που σκέφτομαι εδώ και καιρό. Βάση, Εξοχή, Πανόραμα, Κισσό, Χορτιάτη, διασταύρωση Χορτιάτη, κεραίες ΟΤΕ δάσος Κουρί , Προφ. Ηλία, Βάση, αυτό λέει η σκέψη.
Το πρόγραμμα σήμερα είχε Σέιχ Σου, βάση, Φιλίππειο, Καράβι, βάση, διαδρομή που συνδύασε τα πάντα, άσφαλτο, μονοπάτι, χωματόδρομο, ανηφόρες και κατηφόρες, ξερό και υγρό τερέν, δροσιά και ζέστη. Φαίνεται όλη η διαδρομή στο link του runtastic που ακολουθεί.
Η σκέψη όμως που κρατάω σήμερα σχετίζεται με τη υποστήριξη της ''Πρωτοβουλίας για το Παιδί'' απ' το running365.gr.
Κάποια στιγμή τρέχοντας σχετικά γρήγορα σε κατηφορικό κομμάτι και παίζοντας ουσιαστικά με το σώμα στο τερέν ισορροπώντας οριακά, σκέφτηκα την ανάγκη που καλύπτουμε όλοι εμείς που τρέχουμε στα βουνά. Καλύπτουμε μια ανάγκη για παιχνίδι, για ξεγνοιασιά, για δράση και αυτό το πετυχαίνουμε με το πιο υγιή τρόπο.
Φροντίζουμε το παιδί που υπάρχει μέσα μας και ζητά παιχνίδι, ζητά δράση θυμίζοντας την ύπαρξή του μέσα μας. Είναι λειτουργικό, είναι παραγωγικό, είναι ανατροφοδοτικό να αισθανόμαστε σαν παιδιά, όχι να συμπεριφερόμαστε σαν παιδιά.
Αυτό κάνει η ''Πρωτοβουλία για το Παιδί'' φροντίζει παιδιά, δείχνει δρόμους για υγιείς σχέσεις, δείχνει και άλλους δρόμους όταν φαίνεται να τελειώνει ο δρόμος. Όπως ακριβώς γίνεται στο τρέξιμο έξω στην φύση, στο βουνό. Ξέρετε πόσα σήματα που δείχνουν αδιέξοδο προσπερνάμε όσοι τρέχουμε στο βουνό, στην φύση. Έτσι και η ''Πρωτοβουλία για το Παιδί'' δείχνει δρόμους όχι μόνο σε παιδιά αλλά και στις οικογένειές τους.
Τρέχοντας σήμερα σκεφτόμουν το κοινό που έχει το runnig365.gr με την ''Πρωτοβουλία για το Παιδί''. Το 'χω ξαναπεί οι συναντήσεις δεν γίνονται τυχαία, κοινά θέματα μας κάνουν και βρισκόμαστε με ανθρώπους και καταστάσεις. Κοινά πράγματα μας ενώνουν, καμιά φορά μας χωρίζουν.
Καθώς μεταφέρω τις σκέψεις στο σημερινό report και έρχονται οι σκέψεις για το παιδί που έχουμε μέσα μας θυμήθηκα το εξαιρετικό βιβλίο του John Bradshaw, ''Ο γυρισμός στο μέσα μας παιδί''. Ρίξτε μια ματιά στο προηγούμενο link, είναι δύσκολο και πονετικό βιβλίο. Υπάρχει όμως κάτι ουσιαστικό χωρίς κόπο, χωρίς πόνο κάποιες φορές;
Όχι και αυτό το όχι δεν είναι άρνηση, είναι κατάφαση αν το σκεφτείτε.
~~~~~~~~~~
20.03.2016 Sunday
Beautiful day, made for many kilometres. This could be the title of the current 350th consecutive day of running. I was considering that I haven't yet managed to put in the programme a long run that I've been thinking about for a long time. Base ground, Exohi, Panorama, Kissos, Hortiatis, Hortiatis junction, OTE antennae, Kouri forest, Prof.Ilias, Base ground, this is what the thought says.
The programme today had Seih Sou, base ground, Philippeio, Karavi, base ground, a route which combined everything, asphalt road, path, dirt road, ups and downs, dry and humid terrain, cool and heat. The whole route can be seen at the following link of runtastic.
The thought I keep today though has to to with the support of "Protovoulia gia to Paidi"(Initiative for the Child) by the running365.gr.
Some time, running quite quickly on a down part and playing practically with the body on the terrain balancing to the limits, I thought of the need all of us -who run on the mountains- cover. We cover a need for game, for carelessness, for action and we achieve this in the most healthy way.
We take care of the child inside us who asks for game, asks for action reminding us of his/her existence inside us. It's functional, it's productive, it's a feedback to feel like children, not to behave like children.
This is what "Protovoulia gia to Paidi" (Initiative for the Child) do, they take care of children, they show ways for healthy relationships, they show other ways, too, when it seems that the way ends. Exactly like what happens with running outside, in nature, on the mountain. You know how many signs that show impasse we -all of us who run on the mountain, in nature- overtake. This way, too "Protovoulia gia to Paidi" (Initiative for the Child) show ways not only to children but also to their families.
While running today I was thinking of what running365.gr and 'Protovoulia gia to Paidi" (Initiative for the Child) have in common . I've mentioned it again, meetings aren't random, common matters make us get together with people and situations. Common things connect us, sometimes separate us.
While I'm reflecting my thoughts on the current report and the thoughts about the kid we have inside us are coming, I remembered the excellent John Bradshaw's book "Homecoming: Reclaiming and championing your inner child". Have a look over the previous link, it's a difficult and painful book. However, is there anything substantial without fatigue, many times without pain?
No and this no is not negative, it's affirmative if you think about it.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου