29.02.2016 Δευτέρα
Κλασσική βαριά σαν πέτρα Δευτέρα. Τελευταία έχω παρατηρήσει πως τις μέρες που έχω χαλαρό τρέξιμο βγαίνει απίστευτη κούραση και διάθεση περισσότερο για παιχνίδι παρά για τρέξιμο. Σήμερα δε παρατήρησα πως τις χαλαρές μέρες νοιώθω τις περισσότερες μικροενοχλήσεις στο σώμα.
Βαριά σαν πέτρα Δευτέρα. Δεν λειτουργούσε τίποτα. Ο καιρός σαν άρρωστος, κρυωμένος που ταυτόχρονα ζεσταίνεται. Υγρασία με ομίχλη να καραδοκεί, ζέστη σε γενικές γραμμές με ένα αεράκι που πάγωνε ξαφνικά, σαν άρρωστος με πυρετό ο καιρός. Ακόμα και ο παλμογράφος μου σήμερα δεν έδειχνε, κόλλησε, ένα φλατ, μια επίπεδη γραμμή.
Με εκνευρίζει αφάνταστα όταν δεν έχω ενδείξεις σφυγμών, το μάτι κολλά στο ρολόι ψάχνοντας. Θέλω να τελειώσει η μέρα τρεξίματος και να δω τι συμβαίνει. Σήμερα αυτό ήταν το κερασάκι στην τούρτα της βαριάς ημέρας.
Στο τέλος σαν αποζημίωση ήρθε στα πόδια μου το φτερό που συνοδεύει το σημερινό report. Δίχως να 'ναι κάτι πανέμορφο, η αίσθηση που βγάζει, η σκέψη ότι βρέθηκε απ' τα ψηλά μπροστά μου πήρε ότι βαρύ είχε πάνω του το σημερινό απόγευμα της Δευτέρας.
Η ελευθερία της φύσης συναντήθηκε με την φύση της άσκησης. Ιδανικό κλείσιμο μιας βαριάς ημέρας τρεξίματος.
~~~~~~~~~~
29.02.2016 Monday
Classic Monday, heavy as stone. Lately I've noticed that incredible fatigue and mood more for games than for running comes up the days I have relaxed running. Today I noticed that the relaxed days I feel more discomforts over my body.
Monday heavy as stone. Nothing worked. The weather like ill, cold which at the same time is hot. Humidity with fog lurking, heat overall with a breeze which was suddenly frozen, the weather was like ill with fever. Even my oscillograph today didn't show, it stuck, a flat, a plane line.
I'm getting rather nervous when I don't have pulses indications, the eye sticks on the watch, searching. I want the day of running to end so that I can find out what's happening. Today this was the cherry on the cake of the heavy day.
At the end, as a compensation, the feather accompanying the current report came upon my feet. Although it isn't something gorgeous, the sense it gives, the thought that it came from high in front of me took away whatever heavy the current Monday afternoon had upon.
The freedom of nature met the freedom of exercise. Ideal end of a heavy day of running.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου