Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2016

326η μέρα από 365 / 326th day from 365


25.02.2016 Πέμπτη

Δεν έχει υπάρξει πιο γεμάτο 24ωρο κατά την διάρκεια του project όσο το τελευταίο 24ωρο. Εγερτήριο στις 04:30 τα χαράματα για αυθημερόν ταξίδι στην Αθήνα, στο αγαπημένο απ' τις φοιτητικές εξορμήσεις για Τζιά, Λαύριο. Δεν παντρεύεται κάθε μέρα ο αγαπημένος ξάδερφος και νονός του 1ου μου γιου. Όφειλα στην σχέση να 'μαι εκεί, έτσι σχεδόν στο σύνολό της βρεθήκαμε όλη η οικογένεια στην Αττική.

Γεμάτη μέρα απ' το γεγονός και τις σκέψεις που φέρνει, για τα χρόνια που περνάν, για τις σχέσεις. Αν σκεφτείτε είναι στο χέρι μας τελικά να 'ναι σαν το παλιό καλό κρασί που όσο περνά ο καιρός γίνεται καλύτερο.

Είναι μοναδικά πλούσιο να βλέπεις ανθρώπους μετά από χρόνια, αλλαγμένους και ίδιους, ώριμους και παιδιά, να γνωρίζεις καινούργιους ανθρώπους και να ξαναγνωρίζεις παλιούς. 

Ήταν υπέροχα σήμερα στο Λαύριο, το αυτοσχέδιο μίνι πάρτι έξω απ' το Δημαρχείο, ο ήλιος που έκαιγε, τα συνθήματα για την νύφη και τον γαμπρό, η ροή των πραγμάτων. Γεμάτη μέρα το ανέφερα και νωρίτερα, η μαγεία του πρώτου ταξιδιού του γιου μου με αεροπλάνο, η προσμονή και ο φόβος μαζί, οι απορίες στο μεγαλύτερο βαθμό. Η επαφή μαζί του, απίστευτα τα παιδιά, πιο απίστευτοι πολλές φορές εμείς, οι γονείς. Απ' την μια στιγμή στην άλλη μπορούμε να ''αλλάξουμε'' τον κόσμο των παιδιών, όταν ξεχνάμε...

Στην επιστροφή μόλις είχε νυχτώσει, απ' το παράθυρο του αεροπλάνου η φωτογραφία που συνοδεύει το σημερινό report. ''Πως θα 'ταν να τρέχεις εκεί απέναντι'' σκέφτηκα, το 'πα στην γυναίκα μου ενώ κρατούσα το χέρι του γιου μου. Τότε αποφάσισα για την φωτογραφία του σημερινού report.

Πολύ γεμάτη η μέρα σήμερα. Μόλις φτάσαμε στο σπίτι είδα την εκπομπή του Νίκου Ασλανίδη ''Αληθινά Σενάρια'' στην παρουσίαση του running365.gr, είχα γράψει για τα γυρίσματα, δείτε εδώ την εκπομπή.

Βγήκα στην βάση για την σημερινή ημέρα τρεξίματος γύρω στις 22:00, δεν θέλει κι ερώτημα για τις σκέψεις που ήρθαν, διαβάσατε ένα τμήμα τους. Ήταν απίστευτη η ενέργεια που βγήκε παρά την κούραση που ένοιωθα.

Είναι απίστευτα αυτά που μπορούμε να ζήσουμε, να νοιώσουμε, να γευτούμε αν το επιτρέψουμε στον εαυτό μας.


~~~~~~~~~~ 

25.02.2016 Thursday 
There hasn't been any as full 24hour during the project as the last one. Arousal at 04:30 at dawn for a same day trip to Athens, to the beloved -since the university student excursions for Tzia- Lavrio. My favourite cousin as well as my first son's godfather doesn't get married every day. I ought to the relationship to be there, so almost in total our family were in Attika.

Full day due to the fact and the thoughts it brings, for the years that pass, for the relationships. If you think of it, they are finally up to us to be like the good old wine which turns better as time passes.

It's uniquely lavish to see people years after, changed but same, mature and children, to get to know new people and to get to know again old ones.

It was nice today at Lavrio, the improvised mini party outside the Townhall, the sun that was burning, the slogans about the bride and the groom, the flow of things. Full day, I've mentioned it earlier, the magic of my son's first trip by plane, the expectation as well as the fear, the queries at the highest point. The contact with him, children are unbelievable, many times we-the parents are more unbelievable. Anytime we are able to "change" children's world, when we forget...

During the return at night, through the window of the aircraft the photo accompanying the current report. "How would it be to run there, opposite" I thought and told my wife while I was holding my son's hand. At that moment I decided about the photo of the current report.

Very full the day today. As soon as we arrived home I watched Nikos Aslanidis' programme "True Scenarios" about the presentation of running365.gr, I had written about the filming, you can watch the programme here.

I went out on the base ground for this day of running at around 22:00; you needn't ask about the thoughts that came, you've already read part of them. The energy emerging, in spite of the fatigue I was feeling, was incredible.

It's incredible how many things we can experience, feel, taste if we allow this to ourselves.

Δεν υπάρχουν σχόλια: