03.02.2016 Τετάρτη
Τα ωραία, τα όμορφα πρέπει να μοιράζονται. Τελεία και παύλα. Αυτή θα μπορούσε να 'ναι η φράση της σημερινής 304ης συνεχόμενης ημέρας τρεξίματος. Η φράση όμως ήρθε από μια σκέψη, μακρινή και σύντομη ταυτόχρονα.
Είναι κάτι που συμβαίνει πολλές φορές στο τρέξιμο που δεν μπορώ να το ορίσω με συναίσθημα, απλά συμβαίνει, απλά προσφέρει πληρότητα. Ήρθε σήμερα στο απλό χαλαρό 40', κι ήταν μαγική η στιγμή της συνειδητοποίησής του.
Υπάρχουν φορές που όταν τρέχουμε όλα σβήνουν, δεν υπάρχει σκέψη, δεν υπάρχει κούραση, δεν υπάρχουν ήχοι ή φασαρία, δεν ακούγονται καν οι χτύποι της καρδιάς, ούτε τα βήματα ακούγονται. Είναι σαν να είσαι σε τούνελ και προχωράς προς την έξοδο με έναν αέναο τρόπο που δεν έχει επιστροφή, δεν έχει γυρισμό.
Αυτό ήρθε σήμερα καθώς έτρεχα, ένοιωσα πως πρόκειται για την πλήρη ενσωμάτωση, την πλήρη ταύτιση με το τρέξιμο, με την ανα-γέννηση που προσφέρει. Εκείνο το τούνελ που δεν έχει γυρισμό κι είναι αληθινό.
Απ' την άλλη ο ζεστός καιρός που με το ψέμα του για την εποχή κορόιδεψε την μυγδαλιά και άνθισε αυτή αρχές Φλεβάρη. Φαίνεται καθαρά στη φωτογραφία που συνοδεύει το σημερινό report κι είναι αληθινή μέσα από ένα ψέμα.
~~~~~~~~~~
03.02.2016 Wednesday
The nice, the beautiful (things) should be shared. End of story. This could be the phrase of the current 304th consecutive day of running. Whereas the phrase came out of a thought, far and short at the same time.
It's something that happens many times while running, which I can't define with emotion; it just happens, it just offers afterglow. It came today during the simple relaxed 40' and the moment of its realisation was magic.
There are times while running when everything switches off, there is no thought, there is no fatigue, there aren't any sounds or fuss, not even the heartbeats or the steps are heard. It's as if you are in a tunnel and you walk to the exit in a never ending way that has no return, no way back.
This came today while I was running, I felt it's the complete integration, the complete identification with running, with the re-birth it offers. That tunnel that has no way back and is real.
On the other hand, the hot weather which with its lie for the season tricked the almond tree and it blossomed the first days of February. This is clear at the photo accompanying the current report and it's real through a lie.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου