28.01.2016 Πέμπτη
Μέρες σαν τις σημερινές θυμίζουν αλκυονίδες μέρες που πλησιάζουν σιγά - σιγά. Ωραίος ήλιος και θερμοκρασίες που επιτρέπουν σορτσάκι, καμιά φορά και κοντομάνικο. Διαφορετική η διάθεση μ' αυτόν τον καιρό που ενισχύεται με το μεγάλωμα της ημέρας, όσο περνά ο καιρός γίνεται ακόμα πιο εμφανές το μεγάλωμα της ημέρας.
Κι όλες αυτές οι παρατηρήσεις μέχρι να ξεκινήσουν οι ανηφόρες. Μετά τίποτα, απλά μια απόλαυση ενός άλλου επιπέδου, ανηφορικού, διαφορετικού, εκεί που ο χρόνος λειτουργεί διαφορετικά και σήμερα τουλάχιστον οι σκέψη μου έφτανε απευθείας στο ερώτημα: ''Θεέ μου πως έφτασα εγώ εδώ;''
Δεν αναφερόμουν στην συγκεκριμένη προπόνηση. Το ερώτημα είχε να κάνει με την στάση ζωής, με την ιστορία την προσωπική, τις επιλογές, με τις απορρίψεις, την στάση στα πράγματα παλιά και τώρα. Τρομερό ερώτημα, τρομερή η πορεία και η ταχύτητα γέννησης του ερωτήματος.
Έχω γράψει πολλές φορές για την πίεση, ωθεί τα πράγματα, τα κατευθύνει, πολλές φορές τα ισορροπεί, σίγουρα είναι ένα είδος προσωπικού εργαλείου ελέγχου του που βρισκόμαστε.
Φέρνει πολλά πράγματα το τρέξιμο στην σκέψη και στην ζωή, το τρέξιμο έξω στην φύση φέρνει πιο πολλά, είναι σαν να πρόκειται για μια διαδικασία αλληλεπίδρασης με το περιβάλλον και τον εαυτό.
Δεν θέλω να γράψω κάτι περισσότερο. Βλέπω το πρόσωπο στην φωτογραφία και φαντάζομαι πως πρόκειται για απολίθωμα αρχαίου γίγαντα δρομέα που έμεινε εκεί και φυλάει την περιοχή.
~~~~~~~~~~
28.01.2016 Thursday
Days like today remind us of halcyon days which are gradually approaching. Nice sun and temperatures that "allow" shorts, sometimes even a T-shirt. With this weather the mood is different and is reinforced by the growth of the day; as time passes the growth of the day is becoming much more obvious.
And all these remarks till the ups begin. Afterwards nothing, just an enjoyment of another level, upward, different, where time works differently and at least today my thought was getting right at the query : "My God, how did I reach here?"
I wasn't referring to the specific training session. The query had to do with the attitude to life, the personal life story, the choices, the rejections, the attitude to things in the past and now. Tremendous query, tremendous route and birth velocity of the question.
I've written many times for the pressure, it pushes things, it directs them, many times it balances them, it's certainly a kind of personal control tool of where we are.
Running brings many things to thought and to life, running outside in nature brings even more, it's as if it was an interaction process with the environment and the self.
I don't want to write something more. I see the face in the photo and I imagine that it's a fossil of a giant ancient runner who stayed there to guard the area.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου