Τετάρτη 27 Ιανουαρίου 2016

297η μέρα από 365 / 297th day from 365


27.01.2016 Τετάρτη

Βροχή σκέψεων σήμερα, σαν να άνοιξε ένα φράγμα και ξεχύθηκαν τόνοι νερού οι σκέψεις.

Δεν προλαβαίνω τελευταία να γράψω όσα θέλω και πρέπει σχετικά με την συνέχεια - εξέλιξη του project κι είναι τρία - τέσσερα πράγματα που αν γίνουν πάμε για τα επόμενα. Σαν τους σταθμούς στους αγώνες, χιλιόμετρο το χιλιόμετρο μέχρι τον επόμενο σταθμό και μετά στον επόμενο.

Όλα αυτά βγήκαν τρέχοντας σήμερα, στην σκέψη και μπήκαν σε μια τάξη. Έπιανα τον εαυτό μου στο χαλαρό σημερινό τρέξιμο να μονολογεί συντάσσοντας κάποιες επιστολές και δελτία τύπου. Αυτά τα χαλαρά βάζουν σε μια σειρά τα πράγματα, σε μια ροή που λείπει απ' τη καθημερινότητα με τους ρυθμούς που τρέχουμε χωρίς φόρμες και αθλητικά παπούτσια, στην δουλειά, στο σπίτι, στις δραστηριότητες, στα ενδιάμεσα.

Σήμερα δεν κατάλαβα πως πέρασε η ώρα αν και κουρασμένος, σαν όλη η διαδικασία να λειτούργησε όπως λειτουργεί για την καρδιά μια γλυκιά ήρεμη κατηφόρα μετά από παρατεταμένη ανηφοριά.

Τι άλλο να πω, τρέξιμο είναι αυτό και ποτέ δεν ξέρεις τι έχει το επόμενο βήμα του, και δεν λέω κρύβει. Αν κάτι σίγουρα δεν συμβαίνει με το τρέξιμο αυτό είναι η απόκρυψη, το τρέξιμο ανοίγει τα πράγματα, τα ανθίζει, τα πάει πιο πέρα από εκεί που είναι....


~~~~~~~~~~

27.01 .2016 Wednesday 
Rain of thoughts today, as if a dam opened and the thoughts sprang like tons of water.

Lately I don't have time to write as much as I want and have to concerning the continuity-progress of the project; if three-four things take place, we'll go to the next ones. Like the stations at the races, kilometre after kilometre till the next station and then to the next one.

All these came to thought today while running and were set in order. I was catching myself during the relaxed running today to have a monologue writing some letters and press releases. These relaxed (situations) set the things in order, in a flow which doesn't exist in the everyday life with the rhythms we run without tracksuits and sport shoes, at work, at home, at the activities, during the interim time.

Today I didn't understand how the time passed although I was tired, as if the whole process worked as a sweet and calm down works for the heart after an extended up. 

What else should I say, this is running and you never know what its next step has, and I don't say hides. If something doesn't happen with running this is definitely the concealment, running opens things, blossoms them, takes them further....

Δεν υπάρχουν σχόλια: