Παρασκευή 22 Ιανουαρίου 2016

292η μέρα από 365 / 292th day from 365


22.01.2016 Παρασκευή

Αυτό είναι λατρεύω τον Χειμώνα. Αυτό σκεφτόμουν σήμερα ξανά και ξανά καθώς έτρεχα. Κι ας έπρεπε συνεχώς να κατεβάζω ή να ανεβάζω το buff ανάλογα την αλλαγή κατεύθυνσης του παγωμένου αέρα.

Έχεις ένα κίνητρο παραπάνω για να τρέξεις, την ζέστη, πρέπει να ζεσταθείς. Έχεις ένα κίνητρο παραπάνω να 'σαι σε εγρήγορση, πρέπει να προσέχεις το παγωμένο πολλές φορές τερέν. Η ομορφιά των χρωμάτων είναι πιο ιδιαίτερη σε σχέση με τις υπόλοιπες εποχές. Μοιάζει το κρύο να στρεσάρει τα χρώματα και αυτά να δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό. 

Τελικά έχεις πολλά κίνητρα παραπάνω για να τρέξεις τον Χειμώνα.


Έτρεχα και ένοιωθα να φροντίζω τον εαυτό μου κάθε στιγμή, σκεφτόμουν και το παραμικρό σημείο του σώματός μου που ίσως να δέχονταν κάποιες απ' τις ριπές του αέρα όντας εκτεθειμένο σ' αυτόν. Μήπως για αυτό δεν γίνεται η άσκηση, τον εαυτό μας θέλουμε να φροντίζουμε. 

Ότι κάνουμε αυτό έχει ως βασικό μέλημα, για το καλό του εαυτό μας, όπως ορίζει ο καθένας το καλό. Ας σκεφτούμε ακόμα και όσοι καπνίζουν, παίρνουν νόμιμες ή παράνομες ουσίες αυτό έχουν σαν κίνητρο, να κάνουν καλό στον εαυτό. 

Τα πράγματα στην ζωή έχουν πολύ βάρος, η ζωή η ίδια παρά τις ομορφιές της έχει πολύ βάρος. Ότι κάνουμε, πολλές φορές και ότι δεν κάνουμε αυτό έχει σαν βασική επιδίωξη. Την αποφόρτιση. Επιδιώκουμε να νοιώσουμε καλύτερα, αυτό δεν σημαίνει πως το κάνουμε συνειδητά, ούτε πως το κάνουμε με τον καλύτερο τρόπο και φυσικά και τελειώνω μ' αυτό, δεν σημαίνει πως ότι κάνουμε είναι ολοδική μας απόφαση, αλλά πηγάζει απ' όσα ''διδαχθήκαμε'' με το πέρασμα του χρόνου.

Το τρέξιμο μας βγάζει το μέσα έξω, το 'χω νοιώσει πολλές φορές, μας κάνει να μοιάζουμε διαφανείς. Δείτε προσεκτικά την φωτογραφία που συνοδεύει το σημερινό report. Η Φαίδρα μοιάζει να 'ναι διαφανής ή σαν να πρόκειται για το σκυλί του σατανά. 

Και μην πείτε πως δεν συναντήσατε ποτέ τρέχοντας τον πιο κακό, τον πιο σατανικό εαυτό. Ψέμα θα 'ναι. 


~~~~~~~~~~

22.01.2016 Friday 
That's it, I adore Winter. I was considering this again and again today while I was running, although I had to put the buff up or down continuously, depending on the change of direction of the cold wind.

You have one more motive to run, heat, you have to get hot. You have one more motive to be on alert, you have to watch out the -many times frozen- terrain. The beauty of the colours is more special in comparison with the rest seasons. The cold looks like stressing the colours and they do their best.

In the end you have many more motives to run in Winter.

I was running and was feeling that I was looking after myself every moment, I was thinking of the slightest point of my body which might receive some gusts of wind, being exposed to it. Maybe this is why the exercise takes place, we want to look after ourselves.

Whatever we do has this as basic concern, for ourselves' good, as anyone defines good. Let's consider even the ones that smoke, use legal or illegal substances, have this as a motive, to do themselves good.

Things in life have heavy weight, life itself -despite its beauties- has heavy weight. Whatever we do and many times whatever we don't do, have this as main pursuit. The "discharge". We try to feel better, this doesn't mean we do it consciously or that we do it in the best possible way; and of course -to finish with this- it doesn't mean that what we do is our own personal decision but derives from what we "were taught" through the passage of time.

Running pulls our inside out, I've felt this many times, it makes us look transparent. Watch carefully the photo accompanying the current report. Faidra looks like being transparent or as if she's the devil's dog.

And don't say that you've never met the worst, the most evil self (of yours) while running. It'll be a lie. 

Δεν υπάρχουν σχόλια: