20.01.2016 Τετάρτη
Αυτόματος πιλότος, κάπως έτσι πρέπει να 'ναι, τον βάζεις και ελέγχεις την λειτουργία του. Κάπως έτσι νοιώθω με το project τελευταία. Ελέγχω πιο προσεκτικά και μετρημένα όταν υπάρχει συγκεκριμένο πρόγραμμα και λιγότερο τις υπόλοιπες ημέρες που απλά κάνω τρέξιμο.
Η επιπλέον διαφορά έχει να κάνει με την ώρα που θα βγω ώστε να προλάβω το φως της ημέρας. Όλα εξαρτώνται απ' το συνολικό πρόγραμμα της οικογένειας, των αναγκών και την βοήθεια που δέχομαι από τους γονείς της γυναίκας μου κρατώντας τα παιδιά λίγο παραπάνω.
Με έναν τρόπο έχει μπει όλο το σύστημα της οικογένειας στο project.
Η σημερινή μέρα κύλησε όμορφα πάνω στο χιονισμένο τερέν της βάσης με ελαφριά χιονόπτωση, δεν υπήρχαν πολλά περιθώρια για σκέψεις, απλά ήθελα να απολαύσω το τρέξιμο στο χιόνι, δεν συμβαίνει κάθε μέρα αυτό.
Η πιο βαθιά ανάγκη ήταν αυτή, να βιώσω όσο πιο πολύ γίνεται την επαφή με το χιόνι, ό,τι άλλο έρχονταν είχε άμεση σχέση με μνήμες από παλιότερες εποχές σε τοπία χιονισμένα.
Σκέφτομαι πως όλα αφήνουν το στίγμα τους, το σημάδι τους, για πολύ ή λίγο δεν έχει σημασία. Υπήρξαν και αυτό είναι που ουσιαστικά μετρά. Όπως το θέμα που συνοδεύει ο σημερινό report, μια πατημασιά της Φαίδρας απ' τις εκατοντάδες καθώς όργωνε το χιόνι.
~~~~~~~~~~
20.01.2016 Wednesday
Automatic pilot, it must be like this, you set it and control its function. Like this I feel with the project lately. I control more carefully and prudently when there is a specific schedule and less the rest days when I just run.
The extra difference has to do with the time I go out so as to be in time for the daylight. Everything depends on the family's total schedule, the needs and the help I get by my wife's parents when they stay with our kids a little more.
The whole family system has entered the project in a way.
The current day went on beautifully on the snowy terrain of the base ground with a light snowfall; there weren't many margins for thoughts, I just wanted to enjoy running on the snow, this doesn't happen every day.
This was the deepest need, to experience as much as possible the touch with the snow, whatever else came was directly relevant with memories from past times in snowy sceneries.
I consider that everything leaves its stigma, its mark, for a long time or not - it doesn't matter. They existed and this is that actually counts. Like the subject accompanying the current report, one out of the hundreds of Faidra's steps while she was "plowing" the snow.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου