Παρασκευή 15 Ιανουαρίου 2016

285η μέρα από 365 Πανόραμα / 285th day from 365 Panorama


15.01.2016 Παρασκευή

Πριν ξεκινήσω ακόμα απ' το σπίτι σκεφτόμουν αν θα έπαιρνα μαζί μου το mp3, έχω αρκετό καιρό να τρέξω ακούγοντας μουσική. Η αρνητική απόφαση ήρθε όταν ‘’άκουσα’’ στα αυτιά μου τον ήχο του αέρα και αυτόν της χαλαρής αναπνοής του σημερινού προγράμματος.

Δεν μετάνιωσα ούτε στιγμή. Σήμερα είχε τις ιδανικές συνθήκες για τρέξιμο, θερμοκρασία στην πιο άψογη τιμή της 12,5 βαθμούς, αεράκι που δυνάμωνε την ένταση της ‘’μουσικής’’ στα αυτιά, και η αναπνοή με την εικόνα των χτύπων της καρδιάς στο ρολόι απλά ακολουθούσαν. 

Ήταν ιδανικές οι στιγμές για κλείσιμο εβδομάδας, για κλείσιμο Παρασκευής που στην δουλειά σήμερα είχε χαρακτηριστικά Μεγ. Παρασκευής. 

Η απώλεια του παιδιού για τον γονιό ότι και αν έχει συμβεί είναι ασύμβατη με την γονεϊκή του φύση, με την πορεία των πραγμάτων, όπως μάθαμε κι όπως δεν θα πονέσουμε τελικά, ή αν προτιμάτε όσο λιγότερο θα πονέσουμε.

Έτσι λοιπόν η σημερινή ημέρα τρεξίματος κύλησε με βαριές ακαθόριστες σκέψεις που βγήκαν τώρα καθώς αποτυπώνονται γράμμα – γράμμα, λέξη – λέξη. Είχαν όμως ως πιστούς συνοδούς τις αισθήσεις που προσφέρει το τρέξιμο. 

Σαν οι σκέψεις που έκαιγαν να δροσίστηκαν απ’ την θερμοκρασία που είχε, ενώ ο αέρας της πήρε μακριά, άγνωστο που. Ίσως στο σύμπαν. Για να συναντήσουν πρόσωπα περασμένα, απ’ το παρελθόν, πρόσωπα που ποτέ δεν γνώρισα αλλά άκουγα για αυτά πράγματα άσχημα που ήξερα και όμορφα που έμαθα. 

Κι αυτό ίσως είναι το πιο αποφορτηστικό, το πιο λειτουργικό. Κι όσο μπορούμε να κάνουμε την μελαγχολία στην μπάντα και να κρατάμε τα όμορφα, τις γλυκές τελικά στιγμές. 


~~~~~~~~~~

15.01.2016 Friday 
Before starting from home I was thinking about taking the mp3 with me or not, I haven't run listening to music for a long time. The negative decision came when I "heard" in my ears the sound of the wind and the one of the relaxed breath of today's programme.

I didn't regret for a moment. Today the conditions were ideal for running, the temperature at the perfect grade -12,5 degrees, a breeze which amplified the tension of the "music" in the ears and the breath along with picture of the heart beats on the watch just followed.

The moments were ideal for closing the week, for closing Friday which at work had Good Friday's features.

The loss of the child for a parent -no matter what has happened- is incompatible with his/her parental nature, with the route of things, as we learnt and as we won't feel pain in the end, or if you prefer we'll feel the least possible pain.

Consequently this day of running went on with heavy undefined thoughts which emerged now while they are imprinted (reflected) letter by letter, word by word. However, they had the senses running offers as devoted escorts.

It was as if the burning thoughts got freshened by the existing temperature, while the wind took them far away, uknown where. May be in the universe. To meet persons from the past, persons I've never met but I've been hearing about them bad things I had already known and good things I learnt.

This is actually the most defusing, the most functional. We should do our best to put sadness aside and keep the good things, finally the sweet moments.



2 σχόλια:

Unknown είπε...

Απλά δεν υπάρχουν λόγια!!!!

Unknown είπε...

Απλά δεν υπάρχουν λόγια!!!!