23.12.2015 Τετάρτη
Είναι μαγικά αν και παράταιρα αυτά τα απογεύματα με την ζέστη και τον καιρό να θυμίζει Πάσχα κι όχι Χριστούγεννα. To τρέξιμο όμως είναι το ίδιο μαγικά ενσωματωμένο σε κάθε καιρό σε κάθε συνθήκη, εκτός και αν εγώ είμαι πια ενσωματωμένος στην αγαπημένη διαδικασία.
Όπως και να 'χει ήταν άλλο ένα υπέροχο απόγευμα με το πιο βαθύ κίτρινο του ήλιου. Σκεφτόμουν πως σαν ο καιρός να 'ναι σε απόκριες κι ο ''βαρύς'' Χειμώνας να ντύνεται Άνοιξη κι άλλες στιγμές βαθύ Φθινόπωρο.
Τελευταία που έχω πιο χαλαρό πρόγραμμα στο τρέξιμο κάνω διάφορα παιχνίδια με την μορφολογία του εδάφους στην βάση, άλλες φορές κάνω παιχνίδια με την κάμερα τραβώντας διάφορα πλάνα από την κάθε μέρα τρεξίματος. Είναι ωραίο να θυμάσαι παλιά πράγματα που έχεις ξεχάσει και μοιάζουν τώρα με ανακαλύψεις φρεσκάροντας την καθημερινότητα.
Σε μεγάλο βαθμό όταν τρέχω στην βάση έχω συγκεκριμένες διαδρομές. Το τελευταίο διάστημα ''ανακαλύπτω'' μονοπάτια που δεν είχα προσέξει κι είναι δίπλα μου. Ενώ για μια ακόμα φορά γίνεται κατανοητό πως με το τρέξιμο ο χρόνος και οι αποστάσεις παίρνουν άλλη διάσταση πιο γήινη, πιο ανθρώπινη. Νοιώθω να υπάρχω στο περιβάλλον με πιο οικείο τρόπο, πιο φυσικό, νοιώθω να συνυπάρχω, να ενσωματώνομαι κάθε φορά και λίγο περισσότερο.
Έτρεχα σήμερα κι έβλεπα την Φαίδρα να συνυπάρχει με τον Μούργο στο χώρο. Ο Μούργος είναι το σημερινό φωτογραφικό θέμα του project, είναι ένας αδέσποτος που όταν εμφανίστηκε πριν 5 χρόνια έξω απ' το σπίτι η Φαίδρα ήθελε να τον φάει. Με τον καιρό και την δική μας μερική φροντίδα ενσωματώθηκε, στο εξωτερικό τουλάχιστον περιβάλλον της οικογένειας. Τον έχω στο νου σχεδόν όσο την Φαίδρα ίσως πιο πολύ λόγω της ζωής στον δρόμο. Έχει έρθει μαζί μου σε κάποια μεγάλα τρεξίματα, δεν είχε αντέξει και χάνονταν, όταν γύριζα πίσω ήταν στο σπίτι και με περίμενε.
Αξίζει μια αναφορά στον Μούργο, είναι ένα παράδειγμα ενσωμάτωσης που λέγαμε πιο πάνω.
~~~~~~~~~~
23.12.2015 Wednesday
These afternoons with the heat and the weather reminding of Easter and not of Christmas are discrepant but magic. Running however is just as magic incorporated in every weather and every situation, unless I'm finally incorporated in the same process.
Anyway it was one more wonderful afternoon with the deepest yellow of the sun. I was considering that the weather was as if it's halloween and the "heavy" Winter is getting dressed as Spring and other times as deep Autumn.
Lately, that I've been having a more relaxed programme during running, I've been playing several games with the soil morphology on the base ground, whereas other times I've been playing games with the camera, shooting several photos of every day of running. It's good to remember old things you've forgotten and now look like discoveries, freshening everyday life.
To a great degree when I run on the base ground I have certain routes. Lately I've been "discovering" paths which I hadn't noticed and are next to me. Once more it's comprehensible that by running the time and the distances have another dimension more terrestrial, more human. I feel that I exist in the environment in a more familiar way, more natural, I feel that I co-exist, that I get incorporated every time more and more.
I was running today and I could see Faidra co-existing with Mourgos in the surrounding area. Mourgos is today's photo subject of the project, he's a stray dog whom Faidra wanted to eat when he appeared five years ago outside home. As time went by and with our partial care he was incorporated, at least in the family's external environment. I have him in my mind almost as much as I have Faidra, perhaps mainly because of his living in the streets. He has joined me in some long runs, he didn't endure and got lost; when I got back he was at home waiting for me.
I ought to make a reference to Mourgos, he's an example of the incorporation we've been mentioning above.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου