Θέλω κάποια στιγμή να μάθω αν κάποιος άλλος έχει κάνει πράξη στο παρελθόν κάτι ανάλογο του running365.gr ή εάν πρόκειται να κάνει κάτι στο μέλλον. Με ενδιαφέρει ο τρόπος σκέψης στο πέρασμα του χρόνου, του καιρού. Αν εξελίσσεται; Πως εξελίσσεται; Πως βγαίνει η δράση - τρέξιμο; Πως βγαίνει το γραπτό κείμενο - report;
Όλα όσα μας συμβαίνουν, όλα όσα μας τυχαίνουν, όλα όσα κάνουμε ή δεν κάνουμε εμάς τους ίδιους έχουν ως αφετηρία...αφετηρία και τερματισμό μαζί.
Τελευταία έρχονται πολύ συχνά πράγματα καινούργια, σκέψεις καινούργιες, ιδέες για το project και την συνέχεια του, πολλές φορές βάζω φρένο. Δεν μπορούν να γίνουν όλα μαζί, πολλές φορές πρέπει να βάζουμε φρένο, το φρένο είναι ασφάλεια.
Το φρένο δεν είναι μόνο ασφάλεια, είναι και απόλαυση.
Σήμερα για να γίνει πιο κατανοητό. Είχα πιάσει καλό ρυθμό, ήμουν πολύ καλά από θερμοκρασία και απολάμβανα τις στιγμές όταν είδα το φεγγάρι πάνω απ' τις μυγδαλιές. Επιβάλλονταν να σταματήσω, να φρενάρω και να κινηθώ προς εκείνη την κατεύθυνση ώστε να απολαύσουμε όλοι μαζί τώρα το φεγγάρι μέσα στο κενό απ' τα κλαδιά και τον ουρανό του για φόντο.
~~~~~~~~~~
21.12.2015 Monday
I want to learn some time if someone else has done in praxis something like the running365.gr in the past or if he/she is going to do something in future. I'm interested in the way of thinking with the passage of time. If it evolves. How it evolves. How the action-running is carried out. How the written text-report is carried out.
All the things happening to us, all the things occuring to us, all the things we do or we don't do have us ourselves as starting point...starting point and finish line as well.
Lately new things have been coming very often, new thoughts, ideas about the project and its continuation, I many times brake. All together cannot be carried out, we many times have to brake, brake is security.
Brake is not only security, it's enjoyment too.
Today, to be more comprehensible. I had found a good pace, I was very well as for the temperature and I was enjoying the moments when I saw the moon over the almond trees. I ought to stop, to brake and move towards that direction so that we could all now enjoy the moon in the gap through the branches and its sky as a background.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου