10.12.2015 Πέμπτη
Η πιο κρύα μέρα η σημερινή μέχρι την επόμενη. Έτρεχα και μου φαίνονταν τα πάντα παγωμένα, τα πάντα σαν να μην κουνιούνται, σαν να 'χει παγώσει κάθε τους κίνηση. Ήταν όπως φαίνεται μέσα στο ενυδρείο, αν και υπάρχει τόση ζωή σχεδόν όλα φαίνονται ακίνητα, έτσι ακριβώς ήταν ο χαρακτήρας του απογεύματος αυτής της Πέμπτης, της 10ης ημέρας του Δεκέμβρη και 249ης απ' τις 365 ημέρες του project. Κι ύστερα ήρθε στο μυαλό μου το καλοκαίρι και οι συνθήκες καύσωνα. Σκεφτείτε πως είναι η κατάσταση το καλοκαίρι, σχεδόν πλήρη ακινησία προσφέρει η άπνοια με τις μεγάλες θερμοκρασίες.
Τα ακραία έχουν κοινά όπως και να το κάνουμε όχι μόνο λόγω θέσης, αλλά και λόγω στάσης απέναντι στα πράγματα, ή αν προτιμάτε λόγω της στάσης των ''πραγμάτων'' απέναντί τους.
Σήμερα μετά από καιρό έτρεξα με μουσική, όμορφα μπερδεμένα αγαπημένα ακούσματα όπως επέλεγε το ''μίξερ'' του κινητού, ήταν σαν καλό ραδιόφωνο. Ανάσες, βήματα, μουσικές, σφυγμοί, αισθήσεις παγωμένα ζεστές, όλα μαζί σε πλήρη εγρήγορση.
Κι ύστερα πηγαίνοντας στο αυτοκίνητο να αλλάξω ήρθε το θέμα της σημερινής φωτογραφίας, ήταν πεσμένο κάτω. Άκουσα να μου μιλά, ''σήκωσέ 'με, πάρε με από εδώ...''. Κι απλά το 'κάνα.
~~~~~~~~~~
10.12.2015 Thursday
Today is the coldest day till the next one. I was running and everything looked frozen, still, as if every movement of them had been frozen. It was like how it looks inside the aquarium, although there is so much life almost everything looks still, right like this was the character of this Thursday afternoon, of the 10th day of December and 249th out of the 365 days of the project. And then came to my mind the summer and the heatwave conditions. Consider what the situation in summer is, the stillness with the high temperatures offers almost dead calm.
The extreme have common elements, no matter what we do, not only because of status but also because of attitude towards things, or if you prefer because of the attitude of the "things" towards them.
Today after a long time I ran with music, beautiful, puzzled, favourite songs, as they were chosen by the mobile's "mixer", it was like a good radio. Breaths, steps, music, pulses, senses frozen hot, all together on full alert.
And then, while going to the car to change, came the subject of the current photo, it was fallen down. I heard it talking to me, "pick me up, take me from here...". And I just did it.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου