11.11.2015 Τετάρτη
Πάντα κατά την διάρκεια της ημέρας συμβαίνει κάτι και έρχεται στo μυαλό μου το project, ένα ουφ βγαίνει εκφράζοντας την ανάγκη για άμεση προσφυγή στην αγαπημένη συνήθεια. Συνήθως στα βαριά θέματα βγαίνει αυτό, στα βαριά και δύσκολα.
Το μεσημέρι παρακολουθούσα στο κρατικό κανάλι εκπομπή με θέμα τις μεταμοσχεύσεις καρδιάς, βαριά κουβέντα, η ζωή κι ο θάνατος μαζί, η ζωή ολόκληρη δηλαδή. Η ζωή με γεγονότα και καταστάσεις που δεν μπορούμε να ελέγχουμε και άλλες που μπορούμε να ελέγχουμε.
Η φύση είναι έτσι, η φύση μας.
Πιο αργά το απόγευμα πάλι στο πρώτο κρατικό είδα ντοκυμαντέρ με μια οικογένεια που ζει απομακρυσμένη απ' όλα τα ''αγαθά'' του πολιτισμού επιβιώνοντας μόνο με τις δικές της δυνάμεις. Η ζωή πάλι με γεγονότα και καταστάσεις που δεν μπορούμε να ελέγχουμε και άλλες που μπορούμε να ελέγχουμε.
Έτρεχα αργά το βράδυ την τελευταία ώρα της ημέρας και σκεφτόμουν τα δυο παραδείγματα που προανέφερα. Έτρεχα έξω στην φύση βλέποντας τους σφυγμούς μου στην οθόνη απ' το ρολόι και ζούσα το διπλό της ζωής και του θανάτου απ' την εκπομπή. Απ' την άλλη έρχονταν το ντοκιμάντερ με το απόλυτα απελευθερωτικό χαρακτήρα του, όμως υπήρχε πάλι η έννοια της επιβίωσης, άρα πάλι μιλάμε για την ζωή και το θάνατο.
Δεν ξέρω τι έπιασε το μοντέλο της σημερινής φωτογραφίας απ' όλο αυτό, όπως φαίνεται δεν φοβόταν, κάθισε περίπου τρία μέτρα απ' το μονοπάτι που έτρεχα και με παρακολουθούσε.
Η φύση, τα άγρια και τα ήμερα...
~~~~~~~~~~
11.11.2015 Wednesday
Always during the day something happens and the project comes in my mind, a phew comes out expressing the need for immediate recourse to the favourite habit. This usually happens at the tough topics, at the tough and difficult.
At noon I was watching on the state channel a programme about the heart transplants, tough discussion, life and death together, that is the whole life. Life with facts and situations we can't control and other ones we can control.
Nature is like this. Our nature.
Later in the afternoon, again at the first state channel, I watched a documentary with a family that live far from all the goods of civilisation, living only on their own forces. Life again with facts and situations we can't control and other ones we can control.
I was running late at night, the last hour of the day and I was thinking of the two examples I've already referred. I was running outside in the nature seeing my pulses on the screen of the watch and I was living the double of life and death from the programme.On the other hand, the documentary with its absolute releasing character came, however there was again the meaning of survival, consequently we talk about life and death again.
I don't know what of all this the model of the current photo caught, as it seems it wasn't afraid, it stood almost three metres away from the path I was running and it was watching me.
Nature, the wild and the domesticated...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου