Πριν δυο χρόνια ξεκίνησα να τρέχω κάποιες ημέρες την εβδομάδα στο Πανόραμα. Είναι πολύ όμορφο να ανακαλύπτεις νέες διαδρομές, να πηγαίνεις λίγο πιο πέρα κάθε φορά, να ανακαλύπτεις κάτι καινούργιο μέρα με την ημέρα. Τελευταία όταν βρίσκομαι στο Πανόραμα τρέχω στο Αθλητικό Κέντρο Πανοράματος, σήμερα ήταν αδύνατο να γίνει αυτό με τον καιρό που είχε. Το 'γράφα και χθες οι συνθήκες τις τελευταίες ημέρες φωνάζουν ''βγείτε στην φύση και απολαύστε.''
Αυτό έκανα, ξεκίνησα από διαφορετική αφετερία σε σχέση με τις άλλες φορές, κινήθηκα σε άγνωστα μονοπάτια στην αρχή με οδηγό την αίσθηση όσον αφορά την κατεύθυνση. Εντελώς ξαφνικά βρέθηκα σε ένα δρόμο που πήγαινα το πρώτο διάστημα που ξεκίνησα να τρέχω στην περιοχή.
Μόλις είχε γίνει μια σύνδεση.
Λατρεύω τις συνδέσεις, θεωρώ πως προάγουν τα πράγματα, τα πηγαίνουν πιο μπροστά, δεν έχει σημασία πόσο μπροστά, δεν ορίζεται ποσοτικά αυτού του είδους το μπροστά. Δεν ορίζεται το συναίσθημα που προκαλείται σε πολύ ή λίγο.
Μόνο βιώνεται.Λατρεύω τις συνδέσεις, όσο σκληρές κι αν είναι πολλές φορές με τον πόνο που προκαλούν, όσο αναπάντεχα κι αν έρχονται. Δεν έχουν μόνο λόγο που έρχονται, έχουν και ουσία, ''ζουμί'' για να το πω πιο απλά. Οι συνειδητοποιήσεις που προσφέρουν έχουν χαρακτηριστικά γέννησης. Θεωρώ πως οι συνδέσεις είναι το απόλυτο μυστικό όταν μιλάμε για ψυχοθεραπευτικές διεργασίες.
Μπαίνουν τα πράγματα στην θέση τους, φαίνεται η σωστή τους διάσταση, ορίζεται εκ νέου το τοπίο, το σκηνικό. Συμπληρώνεται ένα τμήμα του παζλ, είτε πρόκειται για μια διαδρομή τρεξίματος, είτε για θέματα που αφορούν σχέσεις, συμπεριφορές άρα συναισθήματα.
Έτρεξα απ' το Πανόραμα προς τον Κισσό απ' τον παλιό δρόμο με τις κατολισθήσεις, όμορφη διαδρομή με σκέψεις διάφορες με αφορμή την σύνδεση της διαδρομής. Το Φθινόπωρο σε έξαρση, με τις καλύτερες φορεσιές του. Σμιλεύει η διαδρομή τις σκέψεις, το ίδιο και οι σκέψεις την διαδρομή. Κι όλα μαζί εμάς που επιλέξαμε να 'μαστε εκεί, που επιλέξαμε να κάνουμε το δώρο στον εαυτό μας.
http://www.movescount.com/moves/move82930140
~~~~~~~~~~
10.11.2015 Tuesday
Two years ago I started running some days a week at Panorama. It's very beautiful to discover new routes, to go a little further every time, to discover something new day after day. Lately when I am at Panorama I run in the Panorama Sports Centre, today this was impossible to happen because of the weather. I wrote it yesterday, too, the conditions these last days shout "go out to the nature and enjoy".
I did it, began from a starting point different from the ones of other times, moved to unknown paths at first led by the sense as for the direction. All of a sudden I found myself on a road where I went the fist period I started to run in the area.
A connection had just taken place.
I adore connections, I reckon they promote things, they push them ahead, no matter how much ahead, you can't define quantitatively this kind of ahead. You can't define the feeling caused to much or little.
It is only experienced.
I adore connections, no matter how hard they are many times with the pain they cause, no matter how unexpectedly they come. They don't only have a reason why they come, they also have content, "meat" to express it more simply. The realisations they offer have birth features. I consider connections are the absolute secret when speaking about psychotherapeutic processes.
Things take their place, their right dimension becomes clear, the new scenery, the situation is defined. A part of the puzzle is completed, either it has to do with a running route, or with topics about relationships, behaviours, consequently feelings.
I run from Panorama to Kissos through the old road with the landslides, beautiful route with several thoughts occasioned by the connection of the route. Autumn on an outbreak, with its best clothes. Route carves thoughts, so do thoughts to the route. And all together (carve) us, who chose to be there, who chose to give the gift to ourself.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου