Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2015

217η μέρα από 365 Σέιχ Σου / 217th day from 365 Seix Sou


08.11.2015 Κυριακή
Μόλις ξύπνησα το πρωί άνοιξα την τηλεόραση, ήθελα να δω στιγμές απ' τον κλασικό μαραθώνιο της Αθήνας. Με κουράζει αυτή η μαζικότητα όμως δεν παύει το γεγονός να 'ναι μεγάλο, δύσκολο και σίγουρα κάποια στιγμή θέλω να κάνω την διαδρομή. Είχα και στο νου μου δυο - τρεις δικούς μου ανθρώπους που έτρεχαν οπότε όλη την μέρα το μυαλό μου ήταν εκεί.



Όταν το απόγευμα έμαθα τα καλά νέα των φίλων ήταν η κατάλληλη στιγμή να βγω έξω για την 217η συνεχόμενη ημέρα τρεξίματος. Χάρηκα πολύ που τερμάτισαν, ήταν η πρώτη φορά που ζήλεψα με την θετική έννοια της ζήλιας, της αίσθησης εκείνης που λέει ''μπράβο ρε 'σεις μακάρι να τρέχα και εγώ μαζί σας.''



Οι συνθήκες ήταν ιδανικές όσον αφορά την θερμοκρασία, η ώρα που επέλεξα να βγω ήταν η αποθέωση της αποζημίωσης, φαίνεται απ' τα χρώματα στην φωτογραφία που συνοδεύει το σημερινό report. Έτρεχα και ένοιωθα πως συμμετείχα σε μια γιορτή των φίλων που είχαν τρέξει το πρωί στην κλασική διαδρομή.


Η μετάβαση στην νύχτα ίσως αγχώνει όταν είσαι μόνος στο βουνό, όμως τονίζει την αίσθηση της κίνησης των πραγμάτων, την αίσθηση της αλλαγής και διαφοροποίησης απέναντι στα πράγματα.

Έτρεχα και το μυαλό απ' την μια ήταν προσεκτικό στα πατήματα και τους ήχους του δάσους, απ' την άλλη ήταν αλλού, σε αγώνες, σε μελλοντικά σχέδια, σε σκέψεις της στιγμής που χάνονταν κι έρχονταν νέες.

Όπως δηλαδή όταν τρέχουμε, έρχονται και φεύγουν πράγματα και εμείς είμαστε συνεχώς εκεί, ζωντανοί, σε κίνηση και σε πλήρη εγρήγορση. 





~~~~~~~~~~

08.11.2015 Sunday 
When I woke up in the morning I switched on the TV, I wanted to see moments of the classic marathon of Athens. This massiveness is tiring me, however the event is still big, difficult and certainly I want to experience the route some time. I also had in my mind two-three people of mine who were running, so my mind was there all day.

When I learned the good news about my friends in the afternoon, it was the right moment to get out for the 217th successive day of running. I was very happy they finished the race, it was the first time I was jealous with the positive meaning of envy, that sense that says "well done, you guys, I wish I was running with you, too".

Conditions were ideal as for the temperature, the time I chose to get out was the apotheosis of reward, it's obvious from the colours of the photo which accompanies the current report. I was running and felt I was participating in a celebration of my friends who had run the classic route in the morning.

The transition to night may stress you if you are alone on the mountain, however it emphasizes on the sense of movement of things, the sense of change and differentiation from things.

I was running and on one hand my mind was careful of the steps and the sounds of the forest, on the other hand it was somewhere else, at races, future plans, thoughts of the moment which were lost, giving their place to new ones.

That is like when we run, things come and go and we are there all the time, alive, in motion and full alert.



Δεν υπάρχουν σχόλια: