09.10.2015 Παρασκευή
Είναι παράξενο και μοναδικά ακαθόριστο το συναίσθημα που έρχεται όταν καταφέρνουμε να ξεπεράσουμε ένα όριο στα πράγματα, τότε γίνονται σχεδόν αυτόματα πιο εύκολα. Θυμάμαι παλιότερα πως χρονοτριβούσα στο να βάλω στο πρόγραμμα κάποιου είδους διαλειμματική προπόνηση, μου φαίνονταν ότι πιο ακατόρθωτο υπήρχε που κατά την διάρκεια θα μου συνέβαιναν τα χίλια μύρια. Ακόμα και όταν έβγαινε το όποιο πρόγραμμα και καταλάβαινα πως μετά την μέση του ρολάρει πολύ διαφορετικά σε πολλά επίπεδα, δεν μπορούσα να κάνω κτήμα μου την συνολική του προσφορά.
Τελευταία αυτό έχει αλλάξει και βέβαια το 'χω αλλάξει. Κατ' αρχήν μπαίνω στην διαλλειματική με διαφορετική ενέργεια και ψυχολογία. Αυτό έκανα και σήμερα, έβαλα ένα όριο μέσα μου, ήξερα πως θα ΄ναι δύσκολη η μέρα τρεξίματος αλλά θα προχωρούσε απίστευτα ωραία.
Όλα σκέφτομαι θέλουν τον χρόνο τους για να πάρουν τον χώρο τους, για ξαναπάρουν ίσως τον χώρο τους. Πολλά είναι δίπλα μας και ξεχνάμε ότι είναι εκεί, δεν βλέπουμε ότι είναι εκεί και αναλωνόμαστε χάνοντας χρόνο, ενέργεια, ουσία. Πρέπει όμως να κλείσει ένας κύκλος για να ανοίξει ένας άλλος, με μια έννοια η ανάλωση που προανέφερα είναι σημαντικό τμήμα της αλλαγής.
Σε πόσα στην καθημερινότητα μας ενεργούμε όπως εγώ με την διαλειμματική προπόνηση, φρενάρουμε, μπλοκάρουμε, σταματάμε, καθυστερούμε. Δεν τα αναφέρω με αρνητικό πρόσημο μπροστά κι ας φαίνεται έτσι, τα αναφέρω ως κομμάτι ίσως μιας αλλαγής, σίγουρα όμως ως αποκλειστικά δικό μας κομμάτι.
Συνήθως δεν έρχονται πολλές σκέψεις σε προπόνηση με ένταση, σήμερα δεν έγινε αυτό, κι ήταν ωραία έκπληξη σκέφτομαι.
Καθώς γράφω το report ήρθε μια σκέψη, καρφώθηκε μέσα μου κι έτσι θα κλείσω την σημερινή 187η συνεχόμενη αναφορά.
Νοιώθω τυχερός για να μην πω ευλογημένος που τρέχω το project.
Τόσο απλά, τόσο πλούσια.
Όσο ένα μήλο μετά την άσκηση.
~~~~~~~~~~
09.10.2015 Friday
When a limit is overcoming then the feeling is unique but undefined. Afterwards, everything is going on easily. I remember when i was trying to put in my program interval training it seemed very difficult. Even if i did it finally, i couldn't own the best i could from my experience.
Lately, this has changed, and so did i. First of all i started the interval training having a different energy and my psychology is better. Today, i had a limit inside me, i knew that it would be a hard running day but i could make it better. It would be really great.
Everything needs the proper time and space for being better. The basic are next to us but we forget to look there, spending time, energy and avoid the gist. Probably, it is essential to close a circle for opening another one. For doing this it is necessary to lose something that you had before only for earning the new one. It is a part of changing.
In many circumstances in our daily life we act like the way i am doing my interval training. We break, stop, and delay the process. It is not a negative procedure, it is a part of change and it belongs to us.
When i am doing a hard training i don't have many thoughts. Today was different and this was a nice surprise for me.
While i was writing this report a thought was pinned inside me.
I feel lucky that i created this project. It is like a blessing.
It so simple and rich.
Like the way you feel when you eat an apple after the training.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου