06.10.2015 Τρίτη
Με ρώτησε στην δουλειά μία καλή συνάδερφος: ''πως είναι που τρέχεις τόσο καιρό κάθε μέρα;''. Η πρώτη απάντηση που ήρθε ακαριαία ήταν καλά, πολύ καλά. Δεν είναι όμως έτσι απλά τα πράγματα, είναι πολλά πίσω από αυτό το πολύ καλά, κι είναι πραγματικά πολλά.
Νοιώθω να 'χει αλλάξει η ζωή μου τους τελευταίους αυτούς μήνες και κατά συνέπεια και της υπόλοιπης οικογένειας. Ο μεγάλος μου γιος πολλές φορές ξεχνά ότι έχω βγει για το καθημερινό τρέξιμο και με ρωτά πότε θα πάω για τρέξιμο, ο σχεδόν δύο ετών μικρός μιμείται το τρόπο που τρέχω και βαριανασαίνει χαρακτηριστικά. Αν σκεφτώ κι άλλο σίγουρα θα 'χω και άλλα παραδείγματα να δώσω.
Το ένα φέρνει το άλλο σε όλα, σίγουρα και σε 'μένα. Καθώς το project προχωρούσε και οι μέρες περνούσαν, το απλό 30 λεπτό ή μια απλή έξοδος στο δάσος άρχισε να μην φτάνει,. Σαν να στέρεψαν όχι οι διαδρομές αλλά η διαφορετικότητα των εντάσεων ή των εναλλαγών στο όλο της ημέρας τρεξίματος, καθώς και στο σύνολό των ημερών. Έτσι γεννήθηκε η ανάγκη για εμπλουτισμό των εμπειριών, γεννήθηκε η ανάγκη για δοκιμή καινούργιων για μένα πραγμάτων μέσα στην διαδικασία της άσκησης. Δοκιμές που σχετίζονταν με τη ίδια την άσκηση - προπόνηση αλλά κάποιες φορές και με την θεματολογία της σκέψης, του θέματος αν προτιμάτε που αποφάσιζα να ασχοληθώ.
Είναι πολύ βαθιά, ίσως καλύτερα προχωρά πολύ βαθιά όλη η διαδικασία που μπαίνει η σκέψη και το συναίσθημα στην αυξανόμενη διάρκεια που ενέχει μέσα της και την πίεση. Όταν προχωρά η διαδικασία και έχει θετικό πρόσημο, δηλαδή γίνεται χωρίς συναισθήματα και χροιά που βγαίνει μόνο με κόπο και το μόνο που προσφέρει είναι βάρος, τότε η ίδια η διαδικασία ωθεί τα πράγματα στο να ζητήσουν περισσότερα και διαφορετικά.
Κι όσον αφορά εμένα και το project αυτό νοιώθω να γίνεται σε διάφορα επίπεδα. Της προπόνησης, της διατροφής, της θεματολογίας των reports, της καθημερινότητας, της προσφοράς προς τα έξω, προς περισσότερο κόσμο. Όλο γίνεται πιο ουσιαστικό, πιο ''δεμένο''.
Σήμερα λοιπόν η 184η συνεχόμενη ημέρα τρεξίματος ξεκίνησε νωρίτερα με μια ερώτηση που μου τέθηκε και συνεχίστηκε στο ταρτάν του Αθλητικού Κέντρου Πανοράματος.
Στο κλείσιμο όταν έβλεπα την σκιά μου κάνοντας διατάσεις ήρθε ξαφνικά το σημερινό report, σαν μαζί με τα πράγματα που φαίνονται στην φωτογραφία απλωμένα να απλώθηκαν κι οι σκέψεις.
Οι αριθμοί:
6 Απριλίου - 6 Μαΐου έγραψε 22Ω 12' και 217 χιλιόμετρα
7 Μαΐου - 6 Ιουνίου έγραψε 25Ω 59' και 241 χιλιόμετρα
7 Ιουνίου - 6 Ιουλίου έγραψε 32Ω 49' και 230 χιλιόμετρα
7 Ιουλίου - 6 Αυγούστου έγραψε 23Ω 15' και 203 χιλιόμετρα
7 Αυγούστου - 6 Σεπτεμβρίου έγραψε 22Ω 33' και 215 χιλιόμετρα
7 Σεπτεμβρίου - 6 Οκτωβρίου έγραψε 29Ω 18' και 228 χιλιόμετρα
~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~
06.10.2015 Tuesday
A good colleague asked me today at work how i feel running every day for so long. I said to her, without actually thinking, that i feel good, really good. Of course, it is not so simple, there are much more behind this word "good".
I feel that my life and my family's life have changed all those months that i am running. My old son sometimes forgets that i have already gone for running and he asked me when i am going to do it. My two years old son mimics the way i run breathing like running. If i think well i am sure that i will have many more to say.
"One brings another", this happening to me as well. As the project went on and the days passed, it was not enough to run just for 30 minutes, or to go out to the forest. I needed something different and new. So, i had the idea to enrich my experience, to try new challenges during the process of exercise. This tries associated with the training itself and sometimes with the topics I like or my thoughts.
A good colleague asked me today at work how i feel running every day for so long. I said to her, without actually thinking, that i feel good, really good. Of course, it is not so simple, there are much more behind this word "good".
I feel that my life and my family's life have changed all those months that i am running. My old son sometimes forgets that i have already gone for running and he asked me when i am going to do it. My two years old son mimics the way i run breathing like running. If i think well i am sure that i will have many more to say.
"One brings another", this happening to me as well. As the project went on and the days passed, it was not enough to run just for 30 minutes, or to go out to the forest. I needed something different and new. So, i had the idea to enrich my experience, to try new challenges during the process of exercise. This tries associated with the training itself and sometimes with the topics I like or my thoughts.
The length of this effort and the intensity leads me to deeper thoughts and feelings, When a procedure has a positive effect, doesn’t cause special feelings. When something is difficult and needs to try hard for completing it demands more and different strain.
Concerning myself, this is happening in different levels. The effect is on training, nutrition, on the topics of the written reports, at the daily life, to all these that offers to the people around. I could say that, now, it seemed more integrated.
The 184th ongoing running day, started earlier, due to this question that my colleague asked me. Then it went further, as i was running on the terrain of the Athletic Center of Panorama.
It ended watching my shadow and doing stretching exercises. Then, suddenly, i thought this report and it was like my thoughts were spread just like this photo.
Numbers:
6 April-6 May: 22 hours and 12 minutes, 217 Km
7 May-6 June:25 hours and 59 minutes, 241 Km
7 June-6 July: 32 hours and 49 minutes, 230 Km
7 July - 6 August: 23 hours and 15 minutes 203 Km
7 August - 6 September 22 hours 33' and 215 Km
7 September - 6 Octomber 29 hours 18' and 228 Km
http://www.movescount.com/moves/move79097279
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου