Τετάρτη 22 Ιουλίου 2015

108η μέρα από 365 Ασβεστοχώρι - Καλαμαριά / 108th day from 365 Asvestoxori - Kalamaria


22.07.2015 Τετάρτη
Αν ένα πράγμα καταλαβαίνει κάποιος με το τρέξιμο είναι η εκμηδένιση των αποστάσεων, ή τουλάχιστον η αλλαγή στα μεγέθη των αποστάσεων, συνοδευτικά σ' αυτό έρχεται και η αύξηση της φαντασίας. Δηλαδή, φαντάζομαι διαδρομές και δοκιμάζω να κάνω πράξη.



Την προηγούμενη εβδομάδα ήρθε η σκέψη να πάω στην δουλειά τρέχοντας, σήμερα έγινε πράξη.


Ο χρόνος μου βγήκε όσο υπολόγιζα, το πιο δύσκολο κομμάτι ήταν αυτό που φανταζόμουν στην παραλία, δεν φανταζόμουν όμως ότι θα 'ταν τόσο δύσκολο. Η ζέστη και η υγρασία ήταν στο μέγιστο που θα μπορούσε να 'ταν σ' όλη την παραλία. Ήμουν στα όρια της αφυδάτωσης, δεν φτάνει μόνο το νερό και εγώ είχα μαζί μου μόνο νερό.

Σέιχ Σου - Άνω Πόλη - Κέντρο Αγγελάκη - Παραλία άγαλμα Μεγ. Αλέξανδρου - Μέγαρο Μουσικής - Παλατάκι - Καλαμαριά.

Το δάσος που ξυπνά, η πόλη που ξυπνά, η θάλασσα που δεν κοιμάται ποτέ, κι εγώ να περνάω, να βλέπω, να μυρίζω, να σκέφτομαι να αισθάνομαι. Η μετάβαση στο αστικό τοπίο απ' το δάσος βίαιη, ξαφνικά φασαρία, αυτοκίνητα, βλέμματα πάνω μου, σφιχτό τερέν, το πράσινο που έγινε γκρι. 

Τα απομεινάρια της νύχτας που πέρασε, τα απομεινάρια των ανθρώπων, σπασμένα μπουκάλια, σκουπίδια στην παραλία. 


Υπάρχει και η άλλη πλευρά, άνθρωποι να περπατάν, άνθρωποι να τρέχουν, άνθρωποι να κάνουν ποδήλατο. Αν κάτι έχει προσφέρει η κρίση που βιώνουμε γιατί την ζούμε είναι ότι έχει σπρώξει πολλοί κόσμο στην άθληση.

Σκεφτόμουν πολλές φορές ανθρώπους σε πολύ περασμένες δεκαετίες, τότε που οι μετακινήσεις γίνονταν κυρίως με τα πόδια. Οι δυνατότητες του ανθρώπου είναι απίστευτες, οι άνθρωποι είμαστε απίστευτοι.

Φτάνοντας στο τέλος σκέφτηκα πως θα κάνω ξανά την ίδια διαδρομή τον χειμώνα, θυμήθηκα την 70η ημέρα από τις 365 Λιμάνι - Άνω Πόλη - Σέιχ Σου - Βάση και αυτή την διαδρομή έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου να την κάνω χειμώνα. 

Είναι ωραίο να βάζεις στόχους, είναι δημιουργικό να ορίζεις τι θέλεις να κάνεις, που θέλεις να φτάσεις, να σχεδιάζεις, να κατακτάς ή να κάνεις πίσω όταν κρίνεις.

Έτσι κύλησε η 108η συνεχόμενη ημέρα τρεξίματος από τις 365, κι ήταν ωραία και τελικά πολύ κουραστική.




~~~~~~~~~~

22.07.2015 Wednesday 
One thing that somebody should understand for running process is that it minimizes the distances. It changes the sizes and enlarges the fantasy. That means that i can imagine new routes and then perform them. 

Last week i thought to run till my job. Today i did it.

I was on time but the hardest part of this effort was the time that i run close to the sea. I could imagine that but i didn't realize the size of difficulty. It was too hot and humid that i almost was dehydrated. Water was not enough and it was the only that i carried with me. 

My route was: Seix Sou- Ano Poli- Center of the City- Aggelaki street-Great Alexander statue- Opera House-Small Palace- Kalamaria.

I was going through, saw, and smelled, was thinking and feeling while I was inside the forest and the city that were waking up, beside the see that she never sleeps. The transition from the forest to the city was violent. Suddenly there were a lot of noise, cars, eyes on me, tight terrain and the green transformed to grey.

The remnants of the night passed, those of humans, broken bottles, and rubbish close to the sea.

Nevertheless there is always the other side of things. The people that were running or they were doing bike. Something good that crisis brought was that people became more interested in athletics.

I was also thinking the people that lived in past decades, when they didn't have alternatives for moving and they mostly walking. People have incredible capabilities.

Reaching the end, i thought that i would like to repeat this route during winter time. It was the same as when i had run the route Port- Ano Poli- Seih Sou- Base (70th day of the project). I had promised then to myself to repeat this route during winter as well.

It is nice to have goals and to define your wishes, where you want to go, to plan, to conquer and sometimes to come back if it is necessary.

This was the 108th ongoing running day. It was nice although very tiring.



Δεν υπάρχουν σχόλια: