14.06.2015 Κυριακή
Εδώ και αρκετό καιρό είχα σκεφτεί την σημερινή διαδρομή. Απ' την θάλασσα στο βουνό, απ' τη πόλη στο χωριό, City Mountain Trail ίσως είναι ο τίτλος που ταιριάζει περισσότερο. Έπρεπε να γίνει τώρα αλλιώς θα έμπαινε μετά τον OMT, δεδομένου ότι από εδώ και πέρα θα αλλάζει σιγά - σιγά το πρόγραμμα μέχρι τον Ιούλιο. Δυστυχώς δεν βγήκαν κάποια μεγάλα που είχα προγραμματίσει και μάλλον δεν θα μπουν στο πρόγραμμα μέχρι τότε.
Η σημερινή διαδρομή είχε οριστεί πριν αρκετό καιρό, η εκτέλεσή της όμως βγήκε την ώρα που έτρεχα ιδίως στο κομμάτι στην Άνω Πόλη. Άργησα να ξεκινήσω κατά μια ώρα, απ' το λιμάνι ξεκίνησα περασμένες οκτώ. Το κομμάτι μέχρι τον Λευκό Πύργο απλό και γνωστό. Από εκεί και μετά πάλι γνωστά είναι τα πράγματα με μια διαφορά όμως, η αίσθηση που έχεις όταν τρέχεις σε δρόμους που γνωρίζεις αλλιώς. Μήπως αυτό δεν συμβαίνει με τους ανθρώπους, ξαφνικά αντιλαμβανόμαστε ότι είναι κάποιοι άλλοι, διαφορετικοί;
Η σημερινή διαδρομή είχε οριστεί πριν αρκετό καιρό, η εκτέλεσή της όμως βγήκε την ώρα που έτρεχα ιδίως στο κομμάτι στην Άνω Πόλη. Άργησα να ξεκινήσω κατά μια ώρα, απ' το λιμάνι ξεκίνησα περασμένες οκτώ. Το κομμάτι μέχρι τον Λευκό Πύργο απλό και γνωστό. Από εκεί και μετά πάλι γνωστά είναι τα πράγματα με μια διαφορά όμως, η αίσθηση που έχεις όταν τρέχεις σε δρόμους που γνωρίζεις αλλιώς. Μήπως αυτό δεν συμβαίνει με τους ανθρώπους, ξαφνικά αντιλαμβανόμαστε ότι είναι κάποιοι άλλοι, διαφορετικοί;
Νικολάου Γερμανού, Αγγελάκη, Εθνικής Αμύνης, Αναπαύσεως, τα μικρά στενά στην Άνω Πόλη. Δρόμοι γνωστοί, πολύ γνωστοί, οικείοι, με το αυτοκίνητο, με το ποδήλατο, με το λεωφορείο, με το μηχανάκι, λιγότερο με τα πόδια. Όταν τρέχεις όμως στους δρόμους της πόλης σου τα πράγματα παίρνουν διαφορετική διάσταση, εσύ έχεις διαφορετική διάσταση, η πόλη έχει διαφορετική διάσταση. Τότε έρχεται και το ερώτημα, ''μήπως η ίδια μας η ζωή έχει διαφορετική διάσταση;''
Έτρεχα ανεβαίνοντας και οι δρόμοι ήταν ''διαφορετικά ίδιοι'', παρατηρούσα λεπτομέρειες που δεν είχα την δυνατότητα να το κάνω άλλες φορές. Η φασαρία και η βαβούρα ήταν λιγότερη λόγω της ημέρας, κάποια τμήματα στα στενά στην Άνω Πόλη θύμιζαν νησί την αρχή της ημέρας. Ξέρετε εκείνος ο πρωινός ζεστός καλοκαιρινός ήλιος, που φαίνονται τα σημάδια των ανθρώπων από την νύχτα που πέρασε και δεν έχουν ακόμα καθαριστεί. Ένα γκρουπ με τουρίστες έβγαζαν φωτογραφίες, στο τμήμα του τείχους της Παλιάς Πόλης, στην Πορτάρα με κατεύθυνση προς τα πάνω.
Η πόλη που ξυπνούσε και εγώ την άφηνα πίσω ''πιάνοντας'' πια δάσος και μονοπάτια, αμέσως μετά την γέφυρα του περιφερειακού. Γνωστές εικόνες, χωμάτινες, όσο ανέβαινα το τοπίο γίνονταν πιο βουνίσιο, οι μυρωδιές ήταν διαφορετικές, πουλιά, χελώνες, σκυλιά.
Τα παράδοξα όμως πάντα καραδοκούν. Όσο καυσαέριο δεν εισέπνευσα το διάστημα που έτρεξα στην πόλη το πήρα και με το παραπάνω όταν με προσπέρασαν δυο μηχανές cross λίγο μετά το Φιλίππειο. Οι άνθρωποι και οι παρεμβάσεις τους... μας... Γιατί όλοι παρεμβαίνουμε με τον ένα ή τον άλλον τρόπο.
Ήταν πολύ καλή επιλογή και εμπειρία η συγκεκριμένη διαδρομή, σίγουρα θα επαναληφθεί πιο εμπλουτισμένη στο τμήμα της Άνω Πόλης και σίγουρα κάποια στιγμή μέσα στον χειμώνα, με φόντο διαφορετικό, αξίζει κάθε εποχή σκέφτομαι τώρα το πέρασμα απ' την πόλη στο βουνό. Τα μεγέθη είναι πολύ διαφορετικά όταν τα προσεγγίζουμε, όταν μπαίνουμε μέσα σ' αυτά, η διαδρομή είχε άλλη θέση μέσα μου πριν την τρέξω και πολύ διαφορετική μετά το τέλος της.
Σκεφτόμουν και κλείνω μ' αυτό κάνοντας ευχή κάτι απ' όλα να γίνει πράξη. Στην πόλη λείπουν τρεις αγώνες, ένας μαραθώνιος βουνού, από την άκρη της πόλης μέχρι τον Χορτιάτη και επιστροφή, διαδρομές υπάρχουν άπειρες, σίγουρα είναι δύσκολη η διοργάνωσή του αλλά όχι ανέφικτη. Ένας δεύτερος καθαρά city trail αγώνας που θα δώσει απίστευτη ενέργεια και ζωή στο σύνολο της πόλης. Τέλος ένας αγώνας σαν την σημερινή διαδρομή με τον όρο που δόθηκε πιο πάνω, City Mountain Trail (C.M.T.) που θα συνδέει τα δυο είδη αγώνων, τα δυο είδη ζωής, της πόλης και της φύσης.
Έχουμε ανάγκη ως άνθρωποι να φτιάχνουμε καινούργια πράγματα, να δοκιμάζουμε κι όπως βλέπετε χρησιμοποιώ πληθυντικό, δεν είναι ανάγκη να διοργανώσει ένας σύλλογος ή φορέας μόνος του κάτι καινούργιο, οι συνεργασίες φέρνουν αποτελέσματα.
http://www.movescount.com/moves/move65768956
http://www.movescount.com/moves/move65768956
~~~~~~~~~~
14.06.2015 Sunday
I thought about this route i followed today long time ago. From the sea to the mountain, from the city to the village. Maybe the most appropriate title would be "City Mountain Trail".
It was necessary to do it now; otherwise i had to leave it for later, after the OMT. From now on i will change my program since July.. Unfortunately i didn't run for some long routes as i had planned. Probably i couldn't manage to fix it in my program since then.
I had planned this route long time ago, but in action i changed it a bit, especially at Ano Poli area. I started running one hour later than i had planned. I started at 8 from the port. Until White Tower i was running in a familiar and simple route. Same places are really different when you change the way you see them. Just like people. We probably realize that they are different, not the same.
Nikolaou Germanou, Aggelaki, Ethnikis Aminis, Anapafseos, the narrow road to Ano Poli. Familiar roads, well known by car, less known by foot. When you run in your city, everything looks different, in a different dimension, you are in a different dimension the city is as well. Then the big question comes "perhaps life itself has a different dimension"?
I was running, going up and the streets were the same in a different way. I was watching the details that i didn't have the chance to do it another time. There was not so much noise, because of the time of the day. Some areas in Ano Poli look like islands early in the morning. You know...like the hot summer sun in the morning, you can see human signs from the nights that finished, there are still there. A group of tourists was taking some Photos, close to Portara.
It was the city that was waking up and i left it behind, going through the forest and the paths just after the bridge of the ring road. Familiar images came up, full of earth. As i was going up the landscape became more mountain, smells was different, birds, turtles, dogs all over around.
The paradox is always there. I inhale more exhaust gas than the city's one when two motocross overtook me a little bit after Filippeio. People and their interventions. Cause we all intervene in one or another way.
It was really good choice to run this route. I will repeat it for sure and it will be enriched especially to the point of Ano Poli. I will try it winter time that the scenery will be really different. Every season deserves to run from the city to the mountain. Sizes are different when we are going close to them, when we get inside them. This route was really different inside me before running and after that.
I would like to make a wish and i hope to become action. I think that 3 races are missing from this city. One is a mountain marathon from the edge of the town since Hotiati and back again. There are hundreds of routes there. Probably it will be hard to organize it but it is not impossible. A second "city trail" at that time would give great energy and life to the city. .Finally,a race close to my route, i would name it City Mountain Trail (C.M.T) could connect the two kinds of route the two kinds of life, the city and the nature.
Humans need to create new things, to try them. As you can see i use plural. It is not necessary to be organized by one association or institution. Partnerships bring the best results.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου