13.06.2015 Σάββατο
Σχεδόν πάντα κατά την διάρκεια της άσκησης κάθε μέρα "στήνω" μέσα μου και την δομή της γραπτής αναφοράς που πρόκειται να ακολουθήσει.
Κάτι που βλέπω, κάτι που σκέφτομαι, κάτι που για κάποιο λόγο μου ταιριάζει το κρατάω μέσα μου με σκοπό την εδώ μεταφορά του.
Έτσι και σήμερα καθώς έτρεχα ήρθε μια σκέψη, πάνω σ' αυτήν θα "πατούσε" το σύνολο της σημερινής αναφοράς για την 69η συνεχόμενη ημέρα τρεξίματος.
Επειδή όμως ο νόμος του Μέρφι καραδοκεί πάντα η σκέψη χάθηκε την στιγμή που ξεκίνησα να γράφω. Ήμουν τόσο σίγουρος πως την είχα που απλά δεν υπήρχε όταν ''έψαξα'' για να την μεταφέρω εδώ.
Έτσι απ' την σημερινή ημέρα κρατάω δυο αλλά πράγματα. Πρώτα την ιδιαίτερα χαλαρή διάθεση κατά την διάρκεια της άσκησης. Τα πόδια πήγαιναν μόνα τους, η κίνηση απλά έβγαινε, όλο γίνονταν εντελώς φυσικά όπως όταν πεταγόμαστε αν μας τσιμπήσει κάτι.
Στο τέλος κρατάω την εικόνα του Ολύμπου, σήμερα βρεθήκαμε στην παραλία Λιτόχωρου, φεύγοντας κοιτώντας "κατά πρόσωπο" το βουνό ένοιωσα τον ορισμό του δέους. Στα ψηλά ο καιρός φαίνονταν αγριεμένος, σε συνδυασμό με την συνολική εικόνα και τον όγκο του μου έβγαζε ένα συναίσθημα υποταγής, όπως όταν έχεις απέναντι σου άγριο σκυλί και δεν τολμάς να το κοιτάξεις κατάματα.
Κι όπως έτρεχα είδα σαν σπίθα το αεροπλάνο της σημερινής φωτογραφίας. Πως θα φαίνεται από εκεί η δική μου κίνηση σκέφτηκα.... Πως φαίνεται ο Όλυμπος, που αυτός σίγουρα φαίνεται από εκεί ψηλά.
Έχω ξαναπεί οι σκέψεις που έρχονται κατά την διάρκεια του τρεξίματος, της άσκησης είναι απίστευτες. Μπορεί να συνδέονται μεταξύ τους μπορεί και όχι, μπορεί να παν τα πράγματα πιο πέρα, μπορεί και όχι, ίσως να δίνουν τροφή, ίσως όχι.
Πάντα κάτι έρχεται όμως...
~~~~~~~~~~
13.06.2015 Saturday
Always, during my exercise i "built" inside me the written structure of the reference that follows.
It is something that i see, that i think, that for some reason fits to the day. Then i keep it inside me and i transfer it to my reports.
So today, while i was running for the 69th day of the project, a thought came up in my mind that would be the main part of my written statement.
However, the law of Murphy is always there and i lost my thought when i started writing. I was really sure that it was there but i lost it just before the beginning of writing.
I would like to keep two simple things from today. First of all my relaxed mood during the exercise. I just walked, just moved, everything in a natural way. It was just like the moment that we recoil when one insect stings us.
At the end i kept Olympus image. Today, we went to a beach near Litochoro. When we left i look straight to the mountain and i felt awe. The weather to the tops was with his hackles up. Combining with his volume and the overall picture i had a feeling like submission. It was as you have close to you a wild dog and you don't dare to look straight at his eyes.
And at the time i was running i saw, like a flame, the airplane that you can see in the photo. I am too small from up there. In opposition Olympus is huge and looks from up there.
I have mentioned before about the thoughts that come up in my mind while running time. May be joined together or maybe not. Maybe give stimulus for other connections maybe not. They might give food for thought maybe not.
But something always comes....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου