Τετάρτη 24 Ιουνίου 2015

80η μέρα από 365 / 80th day from 365


24.06.2015 Τετάρτη
Σχεδόν κάθε φορά που βγαίνω αργά το βράδυ στην βάση για τρέξιμο σκέφτομαι αν κάποιος απ' τα γύρω σπίτια βλέπει μέσα στην νύχτα ένα φως να κινείται τι μπορεί να φαντάζεται. Το ίδιο σκεφτόμουν και σήμερα, στο πιο σύντομο τρέξιμο απ' τις συνολικά 80 συνεχόμενες ημέρες τρεξίματος του running365.gr. Την εικόνα που παρουσίαζα βλέπετε στη φωτογραφία του σημερινού report.

Ιδιαίτερα σήμερα όμως σκεφτόμουν τις σκέψεις που πιθανά κάνει κάποιος σε σχέση με τις συνθήκες. Ήταν περασμένες 22:30 όταν ξεκίνησα στην βάση, τότε άρχισε να φυσάει, να αστράφτει και να μπουμπουνίζει, γενικά το σκηνικό έδειχνε πως κάπου κοντά είχε έντονη καταιγίδα κι από στιγμή σε στιγμή ίσως ερχόταν από πάνω μου.

Το από στιγμή σε στιγμή κράτησε μόλις 7'. Τότε ξεκίνησε μια απίστευτη βροχή με αέρα και σκόνη απ' το στεγνό τερέν, ήμουν με κοντομάνικο δίχως αδιάβροχο και η παραμονή μου εκεί σίγουρα δεν θα χαρακτηρίζονταν με διάθεση χιούμορ τρέλα, αλλά βλακεία. Περίμενα τρέχοντας 3 ' περίπου μήπως και αλλάξει το σκηνικό του καιρού, τελικά δεν έγινε κάτι και αναγκαστικά η 80η συνεχόμενη ημέρα τρεξίματος τερμάτισε μόλις στα 11 '. Τη φωτογραφία τη τράβηξα την ώρα που άρχισε να βρέχει, ούτε το φλας πρόλαβα να ενεργοποιήσω.

Πως φαίνεται μια μικρή δεσμίδα φωτός μέσα στην νύχτα;

Εγώ ξέρω, κι αυτό δεν είναι έπαρση. Η δεσμίδα φωτός μέσα στην νύχτα είναι το τρέξιμο ως δραστηριότητα στην ζωή μου κατά την διάρκεια της καθημερινότητας. Δεν ξέρω πως ακούγεται αυτό αλλά έτσι είναι, αυτό σίγουρα το καταλαβαίνουν καλά αυτοί που τρέχουν. Όπως η καταιγίδα χθες κι όσα φέρνει, έτσι μπορεί να 'ναι ένα 24ώρο. Άλλες πάλι μπορεί να 'ναι πιο ήρεμο. Την ώρα της άσκησης μαζί με τον ιδρώτα εξατμίζονται και άλλα πολλά και μπαίνουν τάξη αυτά που μένουν πίσω, μέσα μας.

Είναι γεγονός πως στεναχωρήθηκα και νευρίασα όταν αναγκάστηκα να διακόψω κοντά στο 10λέπτο. Όταν όμως ένοιωσα τον ιδρώτα να κυλά στο μέτωπο, η ένταση της διακοπής καταλάγιασε έστω με την μικρή αίσθηση της κίνησης, της ροής. Τελικά μ' άρεσε που λειτούργησα λογικά και διέκοψα την 80η συνεχόμενη ημέρα τρεξίματος, πολλές φορές το συναίσθημα δεν είναι απαραίτητα λάθος, απλά είναι μη λειτουργικό για το σύνολο.

Κι υπάρχουν μέρες πολλές μπροστά...

http://www.movescount.com/moves/move66965047

~~~~~~~~~~

24.06.2015 Wednesday
Almost every time that i am going for running late at night i am thinking the impression that one could have when is watching a moving light in the dark. This thought came up in my mind while i was running. It was my 80 day of running365.gr. and it was the shorter one. You can see all these in the photo that i took from this training day.

Especially today, i focus on thoughts that one could have about the conditions that probably meets.

I started running around the base on 22.30. Then suddenly, started to rain, the wind was blowing, i heard lightning and thunders and it seemed that this storm will come closer in few moments.

It took only 7 minutes and then started rain and blowing. It had a lot of dust around because of the wind and the dry ground. I was wearing short sleeved t shirt, without a raincoat. Staying there would be at least stupid idea (not even crazy idea in a humorous mood). I was waiting for 3 minutes hopping that the scenery would change but it remained the same so i left. I finished my running day (the 80 day) just in 11 minutes. I took this photo exactly the time that it started to rain. I did not even manage to activate the flash.

What is the image of a bundle of light in the darkness?

I know very well the way it shows and this is not self-conceit. The bundle of light in the night is actually the procedure of running. An activity that I am doing every day of my life. I do not know how this sounds but i am sure that runners know better this. It is like the last night storm and all those that brought. Like all those that a day could bring. Other times probably are calmer. While running and your sweat is evaporated (in a metaphorical sense) many more are arranged and be settled inside yourself.

The fact is that i felt angry and sad because i necessarily stopped in ten minutes. Nevertheless, when i felt my sweat on my forehead the emotion calmed inside me. The feelings of the necessarily stop calmed from this small movement. Finally, i felt good for my decision to act logically and stop my training in 10 minutes. Sometimes feelings are not functional for the rest.

And the fact is that many days are following...

Δεν υπάρχουν σχόλια: