20.06.2015 Σάββατο
Μπέρδεμα το σημερινό, τι απ' όλα ήταν αυτό που έκανε την 76η συνεχόμενη ημέρα τρεξίματος κάτι παραπάνω από άψογη. Το γεγονός ότι ήμουν σ' ένα εντελώς νέο μέρος; Η ομορφιά της πόλης και οι εναλλαγές της διαδρομής; 'Η μήπως οι γλυκές σαν μέλι παιδικές αναμνήσεις που έχω από την Καβάλα με οικογενειακούς φίλους που έγιναν και νοιώθω συγγενείς;
Απλά, όλα σκέφτομαι. Κι όταν όλα συνηγορούν το αποτέλεσμα δεν μπορεί να μην σε ικανοποιεί.
Σήμερα βγήκε ένα δεκαράκι και κάτι παραπάνω που φάνηκε σαν χιλιόμετρο. Δεν υπήρχε κάτι που δεν απόλαυσα. Έφτασα στην άκρη της πόλης προς Θεσσαλονίκη χωρίς να το καταλάβω, γύρισα στο κέντρο με τον ίδιο ακατανόητο τρόπο. Μέσα από εικόνες και παιδικές αναμνήσεις εκείνης της μεριάς της πόλης.
Έρχονταν φωνές ανθρώπων, εικόνες σπιτιών, μικρές θολές ιστορίες, εικόνες αντικειμένων, βόλτες στην πόλη, ζεστασιά ανθρώπινης επαφής. Τα ονόματα και οι αυτοπροσδιοριζόμενοι (ας μου επιτραπεί ο αδόκιμος για την περίσταση όρος) ρόλοι, Θείος Τάσος, Θεία Λούλα, ο Γιάννης, η Έυη, σαν μεγάλα ξαδέρφια, σαν μεγάλα αδέρφια.
Έρχονταν φωνές ανθρώπων, εικόνες σπιτιών, μικρές θολές ιστορίες, εικόνες αντικειμένων, βόλτες στην πόλη, ζεστασιά ανθρώπινης επαφής. Τα ονόματα και οι αυτοπροσδιοριζόμενοι (ας μου επιτραπεί ο αδόκιμος για την περίσταση όρος) ρόλοι, Θείος Τάσος, Θεία Λούλα, ο Γιάννης, η Έυη, σαν μεγάλα ξαδέρφια, σαν μεγάλα αδέρφια.
Η παιδική προσμονή για επανάληψη της επαφής με συγγενείς. Όπως τώρα ο γιος μου, κι ο μπαμπάς του -εγώ- που κουράζομαι πολλές φορές μ' αυτό. Πόσο παράξενα σμιλευόμαστε οι άνθρωποι.
Για αυτό λοιπόν μην αναρωτιέστε και μην αναρωτιέμαι γιατί η σημερινή ημέρα τρεξίματος ήταν άψογη. Ακόμα και το κομμάτι που πέρασα απ' το κέντρο, με τους πολλούς ανθρώπους που δυσκολευόμουν να τρέξω μέχρι την απέναντι πλευρά στην άκρη της προβλήτας και πίσω μ' άρεσε.
Κάποιες στιγμές της Καβάλας ένα Σάββατο βράδυ. Η σχολική μουσική γιορτή στην παραλία, το λούνα παρκ, ο γιορτινός αγώνας δίπλα στην θάλασσα, μια παρέα προς την άκρη της πόλης που έπαιζε beach volley, ο κόσμος σε κίνηση, ο κόσμος σταθερός. Οι στιγμές...
Είναι ανανέωση στην ανανέωση που προσφέρει το τρέξιμο η διαφορετικότητα των διαδρομών, κι αυτό ίσως είναι ένα επόμενο project. Ενώ γέλασα πολύ όταν για κάποιο λόγω η αποτύπωση της διαδρομής στο runtastic έδειξε όπως μπορείτε να δείτε ότι στην επιστροφή βούτηξα και στην θάλασσα.
Είπαμε όμως running365.gr όχι swimming....
~~~~~~~~~~
20.06.2015 Saturday
This day, the 76th, made me feel confused. Nevertheless it was more than perfect day because i run in a different place, in a beautiful city with a lot of changes during the route i followed. On the other hand, it was also the sweet memories i have from this city. Memories from my childhood, sweet as honey, moments that i spend in Kavala with family friends that i feel like relatives.
Probably all of those different things together made me feel so nice and satisfied.
Despite i run for almost 10 Km i had the feeling that i run just for 1 Km. I enjoyed everything. I run till the end of the city, following the direction that goes to Thessaloniki, i turned to the center of the city and i really didn't feel tired. I passed through childhood memories from that side of the city.
I almost heard the voices of the people; i had the images of their houses in my eyes, items, walks around town, warmth of human contact. The names and the roles that we gave by our own. The uncle Tasos, the aunt Loula, John, Evi were playing the role of big cousins or maybe big brothers.
It was like children's anticipation, like i was waiting to feel again this contact with relatives. Like the way my boy asks for touch, to me that i am his daddy, and sometimes i feel tired because of this. We, people are strange sometimes.
So you don't have to wonder about this perfect day of running. Even when i run to the center of the city till the opposite pier and back again and it was difficult because of the people around, i was feeling nice.
Some moments in Kavala...a Saturday night...A music fest from a school near the beach, luna park, the festive race by the sea, a small group that played beach volley, people in movement, the stable world. Moments...
It is renewal, when you run in different routes...this probably would be a next project. It was really funny, when Runtastic showed me swimming in returning.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου