05.05.2015 Τρίτη
Νομίζω πως η σημερινή ημέρα ήταν η πιο άδεια από σκέψεις. Ξεκινώντας μονολόγησα ''ωχ Θεέ μου 30 μέρες σήμερα''. Αυτό ήταν, μετά χάθηκα, δεν ξέρω που, απλά χάθηκα.
Τώρα σκέφτομαι. Χάζευα τα χρώματα, μύριζα τον αέρα, άκουγα τον ήχο απ' τα βήματά, παρατηρούσα τα πατήματα των πελμάτων, πρόσεχα το γόνατο που τελευταία πονά.
Κάποιες στιγμές σκεφτόμουν και προσπαθούσα να θυμηθώ την διαδρομή στο Paggaio Trail Run, μέχρι εκεί. Αργότερα ήρθε η σκέψη να προσθέσω και την ημέρα στο καθημερινό κείμενο δίπλα απ' την ημερομηνία.
Κλείνοντας σκέφτηκα να ανεβάσω για λίγα λεπτά την ένταση και βγήκαν περίπου δυο χιλιόμετρα περισσότερο έντονα.
Η 30η ημέρα του project κύλησε αρκετά ήσυχα όπως ανέφερα στην αρχή, ήσυχα και παράξενα ωραία. Το σημαντικό ήταν πως ξεκίνησα με έντονο πονοκέφαλο και όταν τελείωσα αυτός έμεινε πίσω.
Πόσα πράγματα κάνουμε στην ρουτίνα της καθημερινότητας μας και ενώ ξεκινάμε το λιγότερο όχι με την καλύτερη διάθεση καταλήγουμε θετικά διαφορετικοί;
Καλή συνέχεια στα κάθε είδους μονοπάτια...
~~~~~~~~~~
05.05.2015 Tuesday
Today was a day without any thoughts. Starting my training program i spelled to myself "oh my God thirty days today". After that i got lost...i don't know where i went...i just got lost...!
Now i am thinking...i guess i was looking to the colors around, i was smelling the wind blowing, i was watching my steps, i was taking care of my knee, that hurts lately.
Sometimes i was trying to remember the route to Paggaio Trail Run. Later, i was thinking that it is necessary to add the date next to the text.
When i almost finished my program i thought to upload intensity and i run faster for 2 Km.
The Thirty day of running was calm enough, with silence and strangely nice. the important was that i started having a headache and when i finished i left the pain behind.
Finally, we are doing so many things during the day. Sometimes we start without having good mood and we finish feeling much better.
Good luck to all sorts of paths...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου