Δευτέρα 4 Μαΐου 2015

29η μέρα από 365 / 29th day from 365


04.05.2015 Δευτέρα
Το απόγευμα σκεφτόμουν πως αυτές τις πρώτες ημέρες του running365.gr είναι η πρώτη φορά που πέρασαν αρκετές ώρες μετά την συμπλήρωση ενός 24ώρου που έχω να πάω για τρέξιμο.

'Ηταν περασμένες 18:30 και το πρόγραμμα της οικογένειας όριζε την σημερινή 29η ημέρα του project αρκετά αργά το βράδυ. Την στιγμή που το κατάλαβα αυτό ένοιωσα πραγματικά να μου λείπει. Η ένταση της ημέρας; η συνήθεια; η ανάγκη για κίνηση; όλα μαζί; Ένοιωσα να μου λείπει πραγματικά. Η σκέψη της άσκησης τρέχοντας μου έφερε την αίσθηση μιας δροσερής βουτιάς στην θάλασσα μια καλοκαιρινή ημέρα με καύσωνα.

Τελικά η σημερινή ''βουτιά'' ήταν σχεδόν μεταμεσονύχτια, ήρθε περασμένες 23:30. Ο μικρός κατάφερε και με κοίμισε καθώς τον κοίμιζα. Έτσι πετάχτηκα κυριολεκτικά στις 23:20 περίπου και βρέθηκα να ανεβαίνω προς την βάση σχεδόν σαν υπνωτισμένος. Μόνη ακούραστη και πάντα έτοιμη η Φαίδρα που τις περισσότερες ημέρες έρχεται μαζί μου.

Τότε σκέφτηκα τα απογευματινά πειράγματα μέσω μηνυμάτων αγαπημένου μου ξαδέρφου. ''Έχεις καταντήσει σαν τον Τσακ Νορρις'', έγραφε ο Κωνσταντίνος και συνέχιζε: ''Ο Βαγγέλης δεν κοιμάται απλά κάνει διάλειμμα από το τρέξιμο''.

Είναι καταλυτικό το χιούμορ. Γελούσα μόνος καθώς έκανα τα πρώτα μου μέτρα τρέχοντας μέσα στην νύχτα. Ακολουθούσα το φωτισμένο από τον φακό μονοπάτι. 


Πρόσεχα σε συγκεκριμένα σημεία μην πατήσω κάποιους γυμνοσάλιαγκες που προχωρούσαν μπροστά μου πάνω στο μονοπάτι, σαν άλλοι δρομείς που δεν κάνουν στην άκρη για να προσπεράσεις όταν τους φτάνεις στον στίβο.

Ακολουθούσα τον φωτισμένο μονοπάτι και το μυαλό πήγε στον επόμενο Ιούλιο, στον Olympus Mythical Trail. Πάντα όταν νυχτώνει και τρέχω έρχεται ο ΟΜΤ, τον έχω στο νου μου. Σκέφτομαι αν θα τα καταφέρω εκεί, αν θα καταφέρω να φτάσω μέχρι εκεί. Ποτέ πριν δεν σκεφτόμουν μεθεπόμενο αγώνα, αυτή την φορά δεν ισχύει το ίδιο και αυτό δεν μ' αρέσει. 

Την Κυριακή 10.05 θα πάρω μέρος στον Paggaio Trail Run και είναι η πρώτη φορά που δεν το σκέφτομαι. Άλλες φορές όλη η εβδομάδα πριν από έναν αγώνα η σκέψη ήταν μόνο εκεί, τώρα δεν είναι έτσι. Σκέφτομαι ευχάριστα το πανέμορφο Παγγαίο και την διαδρομή όσο την θυμάμαι απ' το 2013 αλλά μέχρι εκεί.

Καθώς γράφω σκέφτομαι πως είμαι ''μοιρασμένος'' τελικά. Ένα κομμάτι μου όπως ανέφερα είναι στο ΟΜΤ, το μεγαλύτερο όμως είναι στο εδώ project και στον τρόπο που βγαίνει, στην γη και στο χαρτί - οθόνη.

Ενώ έρχονται συνέχεια καινούργιες σκέψεις και ιδέες, σε λίγο συμπληρώνεται ο πρώτος μήνας του project. 

Βήμα το βήμα, ανάσα την ανάσα, μέτρο το μέτρο, μέρα την μέρα.

                                            ~~~~~~~~~~

04.05.2015 Monday
This afternoon i was thinking that it is the first day (between all these days of running365.gr) that i left so many hours to pass without going for training. Almost 24 hours.

It was late 18.30 and following the family program i should go "to run " my 29th day, late at night. When i realized that i felt i really miss it. Maybe because i was feeling tired after all day, or because i am used to run, or i had the need to move or maybe because of all the above. I felt i really miss running. While i was thinking of running i had the image of a cool dip in the sea during after a very hot day.

I made this dip finally, but late at night, almost midnight. Trying to sleep my small boy i slept with him. I literally jumped out of bed, around 23.30 and start going to the base like hypnotized. Only my dog, Faidra, is always ready for a walk. Most of the days she follows me.

Then i thought the messages that my lovely cousin sent me during afternoon. He said that i look like Tsak Norris "Vangelis never sleeps, he just takes a break from running" he said and we were laughing.

Humor is always catalytic. I was laughing alone, while i was running the first meters through the night. I was following the trail that lit up from my flash light. 

I watched my steps, because i didn't want to press the slugs that were there on my way. They looked like runners that they don't let you overtaking them when you get them in the track and field.

I was following the enlightened path and i was thinking the race that i will take part, on July. The Olympus Mythical Trail. It happens always to me, when it is getting dark to think this race. I am wondering if i will manage to be there, to run. Never before i didn't think the next race. Now it happens and i didn't like it.

On Sunday i will go running to Paggaio Trail Run and it is the first time that i don't think this day. Other times the whole week i was thinking that day but now it is different. I think in a nice way the route, as i remember it since 2013 but nothing more than that.

While i am writing this text, i am divided. One part of me things the OMT and the other one the project. Especially the way that is reflected on the earth, on the paper and on the screen.

As more thoughts and ideas are coming this first month is almost finishing.

Step by step, breath to breath, meter to meter, day by day. 
http://www.movescount.com/moves/move61283109

Δεν υπάρχουν σχόλια: