Κυριακή 3 Μαΐου 2015

28η μέρα από 365 / 28th day from 365


03.05.2015 Κυριακή
Πολλές φορές είναι παράξενο το αυτονόητο, για την ακρίβεια τις περισσότερες φορές όταν γίνεται το αυτονόητο είναι παράξενο και νοιώθουμε σαν το ψάρι έξω απ' το νερό. Σαν να έχουμε μάθει να κάνουμε τα πράγματα διαφορετικά απ' το λειτουργικό, απ' το παραγωγικό και ουσιαστικό για εμάς.

Σήμερα βγήκα για τρέξιμο το πρωί, πριν την δουλειά. Έχω συνηθίσει να πηγαίνω για τρέξιμο από το απόγευμα και μετά, έτσι μου φάνηκε πολύ παράξενο. Με τύφλωνε ο ήλιος, ζεσταινόμουν πιο πολύ, μου φάνηκε παράξενο που η φύση είχε άλλους ήχους και διαφορετική κίνηση απ' ότι είχα συνηθίσει, απ' ότι έχει μάθει το σώμα μου.

Σκέφτομαι πως ίσως για αυτό ήρθε ένας πόνος που έχω να νοιώσω πολύ καιρό στο γόνατο απ' την χοντροπάθεια που κουβαλάω εδώ και χρόνια. Σαν το σώμα να μίλησε.

Το σώμα όμως μιλά με διάφορους τρόπους και απαντά στα ερεθίσματα που δέχεται. Όλη η μέρα μετά το τρέξιμο κύλησε στην δουλειά με απίστευτη ηρεμία. Θυμήθηκα αυτό που λέω πολλές φορές, ''μετά το τρέξιμο νοιώθω όπως μετά από αιμοδοσία''. Νοιώθω ηρεμία, νοιώθω μια ροή πιο κοντά στην ανθρώπινη φύση, σαν να κατεβάζω ταχύτητα στον τρόπο που γίνονται τα πράγματα και τα απολαμβάνω.

Το αυτονόητο που γίνεται παράξενο, το παράξενο που γίνεται αυτονόητο κι εμείς, οι άνθρωποι με το τρέξιμο και ότι άλλο ενσωματώνουμε στην ζωή μας.

Στα δικά μας όμως, στο project που ενσωματώνεται στην ζωή μου για 28η συνεχόμενη ημέρα.

Το τρέξιμο η διαδικασία που πραγματικά ταιριάζει τελικά σ' όλες τις ώρες και αυτό μπορεί να χαρακτηριστεί παράξενα αυτονόητο.




~~~~~~~~~~


03.05.2015 Sunday

Sometimes the obvious, seems difficult to be achieved. Actually, a lot of times when we act normally, we feel weird, like fishes outside of the water. Probably we have learned to act not in an essential, obvious and productive way but contrary. 

Today i went running early in the morning, before going to work. Because i changed the time i felt a bit strange. I usually went during afternoon. The sun blinded me and i was feeling really hot. I heard different sounds and watched another kind of movements that i used to observe, or feel with my body. Maybe this was the reason that i felt pain at my knee, a pain that probably caused from the hondropathy that i have.

It was like my body was spoken to me. 

Somehow body is always sending important messages. It talks to us in different ways and responds to the stimulus it receives. Afterwards, i had a very calm day. After running i have the same feeling as if i gave blood. I felt calmness… one flow closeness to human nature. It was like i calmed down, i made things slower and i enjoyed them more. 

That is the obvious that becomes strange, the odd that transforms to understandable. It is all us, human beings that try running or whatever we incorporate to our lives. 

Nevertheless, let's go back to the project that is embedded in my life for 28th consecutive day.

Running… a process that fits at all hours, you could name it obvious in a strange way.


Δεν υπάρχουν σχόλια: