28.03.2016 Δευτέρα
Είχα πολύ καιρό να βγω αργά το βράδυ, έγινε απόψε. Περασμένες 23:00 ανέβηκα στην βάση με κούραση περίσσια σαν να 'χε περάσει ολόκληρη εβδομάδα κι είναι μόνο Δευτέρα. Το τρέξιμο ήταν κάτι περισσότερο από χαλαρό, οι σφυγμοί το επιβεβαίωναν αν και ο ρυθμός που είχα θεωρώ πως ήταν ιδανικός για πολλά - πολλά χιλιόμετρα ευθείας.
Σχεδόν σε μια εβδομάδα ολοκληρώνεται ο πρώτος κύκλος του running365.gr, ο πρώτος χρόνος. Μου φαίνεται τεράστιο και απλό μαζί, μου φαίνεται απίστευτο και απόλυτα φυσιολογικό ταυτόχρονα. Σαν τους καιρούς που ζούμε με τόσα γεγονότα, ''απίστευτα και φυσιολογικά''. Στην περίπτωση όμως του running365.gr είναι φυσιολογικό, τα άλλα που ζούμε δεν είναι. Δεν θέλω όμως σήμερα να μείνω σ' αυτά.
Ένας χρόνος συμπληρώνεται και τις τελευταίες ημέρες σκέφτομαι πως θέλω να αναφερθώ σε ανθρώπους που βρίσκονται δίπλα μου, υποστηρίζοντας αυτό που κάνω καθημερινά με διάφορους τρόπους, με διαφορετικούς τρόπους. Μέσα από γνώσεις από σπουδές ή από γνώσεις από την πορεία στην ζωή.
Σκέφτομαι την εξέλιξη του project. Πραγματικά δεν θα είχε την πορεία που έχει, ούτε θα είχε φτάσει μέχρι και την σημερινή ημέρα που δεν βρίσκεται σε εξέλιξη μόνο η σημερινή ημέρα, βρίσκεται σε εξέλιξη το σύνολο από σχέδια που αν όλα παν καλά πρόκειται να γίνουν πράξη τους επόμενους μήνες.
Η υποστήριξη που έχω δεχθεί από ένα άτυπο δίκτυο φίλων και γνωστών δεν μετριέται. Δεν υπάρχει ένας δείκτης φροντίδας, ποιότητας της προσφοράς. Η ποιότητα υπάρχει στην διάθεση του χρόνου μέσα στην καθημερινότητα του καθένα, υπάρχει στην προσφορά της σκέψης μέσα από την συζήτηση, της αλληλεπίδρασης δηλαδή που θεωρώ πως είναι πλούτος παραγωγικός.
Ελπίζω να μην ξεχάσω κάποιους, κι αν γίνει δεν θα γίνει κακοπροαίρετα.
Η γυναίκα μου Ιωάννα αρχικά, πολλές φορές ακούει τόσα πολλά, που δεν την ενδιαφέρουν και το ξέρω, που μπήκε στην ζωή μας και στην δική της μια δική μου ασχολία που δεν είναι κοινή, μ' ότι αυτό μπορεί να σημαίνει για την ζωή ενός ζευγαριού. Η γυναίκα μου από την έναρξη του project μέχρι τον περασμένο Οκτώβριο έκανε τις μεταφράσεις των κειμένων στην Αγγλική γλώσσα.
Από τον Νοέμβριο και μέχρι την ολοκλήρωση του χρόνου στις 6 Απριλίου τις μεταφράσεις έχει αναλάβει ο παλιός συμφοιτητής, συνάδερφος Κοινωνικός Λειτουργός και φίλος Μάριος Νάστος. Δεν είναι απλό πράγμα η δεύσμευση. Ο Μάριος ζει στην Αθήνα, κάθε μέρα μεταφράζει τα κείμενα, τις δικές μου σκέψεις όπως έρχονται, όπως βγαίνουν στην οθόνη του υπολογιστή.
Νομίζω το έχω αναφέρει σε κάποιο παλιότερο report, ο Μάριος είναι ο ηθικός αυτουργός για την δική μου ενασχόληση με το τρέξιμο. Τρέχει κι ίδιος, το 2010 έτρεχε πριν ξεκινήσω εγώ την αγαπημένη συνήθεια. Τότε, το 2010 είχαμε πει να κάνουμε προπονήσεις για να πάμε στον μαραθώνιο της Αθήνας, αυτό δεν έγινε ακόμα. Ο Μάριος πήρε μέρος στον μαραθώνιο τον περασμένο Νοέμβριο με πολύ καλό χρόνο (μην θυμώνεις που σε αναφέρω κύριε μεταφραστά). Με αφορμή την τότε κοινή στοχοθέτηση μας ξεκίνησα να τρέχω στα βουνά, ένα μεγάλο κομμάτι του το χρωστάω.
Τώρα θυμήθηκα πως και την περίοδο που ήμασταν στην σχολή κάναμε αθλητικές εξορμήσεις, λιγότερες από καφέδες, μπύρες και άλλα ''κελεπούρια'' (για να σε δω πως θα μεταφράσεις το κελεπούρι) στην πλατεία στα Εξάρχεια.
Αυτές τις σκέψεις είχα καθώς έτρεχα για 358η συνεχόμενη ημέρα τρεξίματος. Ανθρώπους κι υποστήριξη, ανθρώπους και σχέσεις, εικόνες και περιστατικά.
Έτρεχα απόψε κι υπήρχαν στιγμές που ένοιωθα πως τρέχω μέσα σε τούνελ σκοτεινό με τον φακό να δείχνει τον δρόμο, κι ο φακός να 'ναι όσοι άνθρωποι υπoστηρίζουν τον project και χτυπά κάθε μέρα η καρδιά με περισσότερους ή λιγότερους σφυγμούς.
Η συνέχεια για το υποστηρικτικό δίκτυο στο αυριανό report.
~~~~~~~~~~
28.03.2016 Monday
I hadn't gone out (to run) late at night for a long time, it happened tonight. At around 23:00 I went up the base ground with a lot of fatigue as if a whole week had passed -and it's only Monday. Running was more than relaxed, the pulses were confirming this, although I consider the pace I had was ideal for many-many straight kilometres.
The first circle of running365.gr -the first year- is completed in almost a week. It seems to me huge and simultaneously simple , it seems to me incredible and absolutely natural at the same time. Like the times we live with so many facts, "incredible and natural". As for the case of running365.gr though it's natural, the other things we live aren't. However, I don't want to stay at this today.
One year is being completed and these last days I've been thinking that I want to mention people who stand by me, supporting what I do every day in several ways, in different ways. Through knowledge out of studies or through knowledge out of the route in life.
I've been thinking of the progress of the project. In fact it wouldn't have the route it has and it wouldn't have lasted till the current day, when not only the current day is in progress but also the total plans which -if everything's OK- are going to become reality the next months.
The support I've had by an informal network of friends and familiar persons can't be counted. There is no indicator of care, of quality of the offer. The quality is at the disposition of time in each one's daily life, it's at the offer of thought through the discussion, that means through the interaction, which I regard as productive wealth.
I hope not to forget anyone but if this happens it won't happen maliciously.
My wife Joanna at first -she many times hears so much in which she isn't interested and I know this- that an activity of mine which isn't common entered our and her life, with what this means for a pair's life. My wife from the beginning of the project till last October made the translation of the texts in English language.
From November to the completion of the year on April 6th the translations have been taken over by my old fellow student, colleague social worker and friend Marios Nastos. Commitment isn't something simple. Marios lives in Athens, he daily translates the texts, my thoughts as they come, as they appear on the PC screen.
I think I've mentioned it at some older report, Marios is the instigator of my dealing with running. He runs too, he was running in 2010 before I started the beloved habit. Then, in 2010, we had decided to have some training sessions in order to take part in Athens Marathon, this hasn't taken place yet. Marios participated in the marathon last November with a very good time (don't get angry because I mention you Mr translator). On the occasion of our common target then I started to run on the mountains, I owe him a big part.
I now remembered that during the period we were at TEI University department we had some sport excursions, fewer than coffee, beers and other "bargains" ( let me see you how you'll translate the bargain) at Exarchia square.
While I was running for the 358th consecutive day of running I had these thoughts. People and support, people and relationships, pictures and incidents.
I was running tonight and there were moments when I was feeling that I was running in a dark tunnel with the flashlight showing the way, with the flashlight being all those people who support the project and the heart beats every day with more or less pulses.
The continuation of the supportive network at tomorrow's report.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου