Πέμπτη 24 Μαρτίου 2016

354η μέρα από 365 Πανόραμα / 354th day from 365 Panorama


24.03.2016 Πέμπτη
''Μην το φοβάσαι ζήστο''. Αυτός θα μπορούσε να 'ναι και ο τίτλος στην σημερινή ημέρα τρεξίματος αν έδινα τίτλο. Το πρόγραμμα είχε ανηφόρες που σε συνδυασμό με τον κόντρα άνεμο έκαναν την κατάσταση θανατηφόρα. Πολύ κούραση δηλαδή...



Λίγο πριν ξεκινήσει το τελευταίο ανέβασμα βγήκε η φράση που ξεκίνησε σήμερα το report. Κύλησε μέσα μου σαν διάταση που αποφορτίζει τον μυ, δεν ήταν πιο εύκολη η ανάβαση, ούτε βγήκε πιο γρήγορα, ούτε έπιασα τον στόχο που ήθελα. Η ροή της ανάβασης όμως ήταν οικεία χωρίς τον ''φόβο'' αν είναι φόβος το συναίσθημα πριν την προσπάθεια που ζορίζει.


Ενώ βγήκε και γέλιο. Στην τελευταία αυτή ανάβαση συνάντησα ένα κοπάδι με κατσίκια μαζί με τον βοσκό και κάποια σκυλιά. Σε ανάλογες συναντήσεις οι βοσκοί φωνάζουν στα σκυλιά και μου φωνάζουν να συνεχίσω. Ο σημερινός μου φώναξε να μην τρέχω ενώ και τα σκυλιά ήταν ιδιαίτερα ήρεμα. Δεν υπήρχε περίπτωση να σταματήσω ενώ πήρα και την βοήθεια ενός ξύλου. 

Το ασυνήθιστο που έβγαλε γέλιο ήταν η φράση και η προτροπή να σταματήσω, φαίνονταν πως δεν είχε εμπειρία από συναντήσεις με άλλους ''παλαβούς'' (σίγουρα αυτό σκέφτηκε) που τρέχουν έξω στην φύση. Φάνηκε απ' τον τρόπο που με κοίταζε. Το βλέμμα του όσο μπόρεσα να δω, δεν ήταν απλά σαν να βλέπε ένα εξωγήινο, αλλά τον πιο παράξενο εξωγήινο.

Συναντήσεις και συναντήσεις, με το μέσα μας και το έξω. Να 'μαστε καλά να τις ζούμε, δίχως φόβο, μα με τρελό πάθος!!! 


~~~~~~~~~~

24.03 .2016 Thursday 
"Don't be afraid, live it". This could be the title for the current day of running, if I gave a title. The schedule had ups, which -in combination with the headwind- made the situation deadly. This means much fatigue...

Little before the last up started, there came up the phrase with which the report began today. It flowed inside me like stretching that relaxes the muscle, the up neither was easier nor was carried out more quickly, I didn't even achieved the goal I wanted. The flow of the up, though, was familiar without the "fear", if the emotion before the effort that strains is fear. 

Whereas laughter was brought about, too. During this last up I came across a flock of goats with the shepherd and some dogs. At similar meetings the shepherds shout at the dogs and they shout at me to go on. The current one shouted at me not to run although the dogs were very calm. I wouldn't stop in any case whereas I also had the help of a stick.

The unusual thing that brought about laughter was the phrase and the incitement to stop, it was obvious that he didn't have experience from meetings with other "lunatics" ( for sure this is what he thought of) running outside in nature. It was obvious from the way he was looking at me. His glance, as much as I could see, wasn't just as if he was seeing an alien, but the strangest alien.

Meetings and meetings, with our inside and the outside. Let us be fine to live them, without fear, but with mad passion!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια: