04.03.2016 Παρασκευή
Έπεσαν όλα τα νυχτερινά μαζί σκέφτηκα κάποια στιγμή σήμερα καθώς έτρεχα. Κατάφερα να βγω κοντά στις 22:00 και την στιγμή που βγήκα απ' το σπίτι άρχισε να βρέχει, ΤΟ εκνευριστικό. Ξανά μέσα και αδιάβροχο. Ήταν καλή ευκαιρία όμως να δοκιμάσω το μόλις πριν δυο ώρες καινούργιο αδιάβροχο της RONHILL που μου δόθηκε. Κι ήταν πολύ καλό, δίχως να βρέξει πολύ τελικά αλλά με αρκετά δυνατό κρύο αέρα ένοιωσα πραγματική προστασία.
Η εβδομάδα έκλεισε λοιπόν ζεστά με σκέψεις που περιορίζονταν στο χαλαρό τρέξιμο, κι αν και πολύ κουρασμένος και πεινασμένος ήταν ιδιαίτερη η ενέργεια που είχα. Φορούσα κάποια πολύ παλιά παπούτσια που είχα και δεν γλιστρούσα καθόλου στο λασπωμένο τερέν της βάσης, αυτό δεν συμβαίνει συχνά. Η ενέργεια που ένιωθα να έχω ήταν στο μέγιστο θετικό βαθμό.
Πολλές φορές που τυχαίνει να βγω για τρέξιμο και πεινάω, τα πόδια είναι το πρώτο πράγμα που νοιώθω να κόβονται, σήμερα ανέπνεα και ένοιωθα παράξενα εύγευστο τον αέρα.
Κύλησε λοιπόν και η σημερινή 334η συνεχόμενη ημέρα τρεξίματος και αν κρατάω κάτι είναι, πως τελικά πάντα κάτι καινούργιο έχουμε να μάθουμε.
Το μόνο που χρειάζεται είναι να ακούσουμε αυτό που συμβαίνει, αυτό που μας συμβαίνει, στο σώμα μας, στην σκέψη μας, στην διάθεσή μας, στο δικό μας προσωπικό σύμπαν τελικά.
~~~~~~~~~~
04.03.2016 Friday
All the night ones came together I thought some time today while I was running. I managed to go out at about 22:00 and as soon as I got out of the house it started rainning, THE nerve-racking. Inside again and anorak. It was a good chance to try on the new anorak of RONHILL that I had been given only two hours before. And it was very good, without much rain at last but with a quite storng cold wind I felt real protection.
So the week close with heat and with thoughts that were limited to relaxed running and -although I was very tired and hungry- the energy I had was special. I was wearing some very old shoes I had and I didn't slip at all on the muddy terrain of the base ground, this doesn't happen often. The energy I was feeling was at the maximum positive grade.
Many times that I go out to run being hungry, the feet are the first thing I feel strained; today I was breathing and I was feeling the wind strangely tasty.
So the current 334th consecutive day of running went on and if I keep something is that finally we always have something new to learn.
The only thing needed is to hear what is happening, what is happening to us, to our body, to our thought, to our mood, to our personal universe eventually.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου