Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2016

324η μέρα από 365 Πανόραμα / 324th day from 365 Panorama

23.02.2016 Τρίτη 
Είμαστε απίστευτοι οι άνθρωποι. Δεν μαθαίνουμε ούτε απ' την δική μας επανάληψη. Σήμερα το πρόγραμμα είχε διαλειμματική, δίπλα απ' το κομμάτι που τρέχω υπάρχουν κάποιοι γονείς που παρακολουθούν τα παιδιά τους που έχουν ποδόσφαιρο. Δεν σέβονται τίποτα, τι κι αν εσύ κοπανιέσαι, εκείνοι και μέσα στην διαδρομή θα μπουν και θα καπνίζουν δίπλα σου και τα παιδιά τους δεν θα μαζεύουν. 

Με πολύ θετική διάθεση σκέφτομαι πως δεν ξέρουν από αθλητισμό, δεν ξέρουν από προσπάθεια. Απ' την άλλη γονιός που το παιδί του παίζει ποδόσφαιρο και ο ίδιος κάνει τρέξιμο, μόλις τελειώσει κάνει διατάσεις μέσα στο διάδρομο που όλοι οι υπόλοιποι τρέχουν.

Γι' αυτό με θετική σκέψη και διάθεση λέω βουνό και πάλι βουνό, φύση και μόνο φύση. 

Πολλές φορές η δική μας φύση, η ανθρώπινη μας δείχνει τον δρόμο για να πάρουμε την άλλη φύση, των μονοπατιών, των χρωμάτων, αυτών με τις μυρωδιές και τις αισθήσεις στο μέγιστο.

Στο τέλος διατάσεις με το στόμα κλειστό, καλύτερα να μην μιλάμε καμιά φορά, οι χτύποι των σφυγμών που πέφτουν είναι πολύ πιο ουσιαστική.

Μιλώντας ίσως χάσουμε την απόλαυση. 


~~~~~~~~~~ 

23.02.2016 Tuesday 
We-people are unbelievable. We don't learn even through our own repetition. Today the programme had interval training; next to the path where I run there are some parents who watch their children playing football. They don't respect anything, what if you struggle, they will both enter the route and smoke beside you as well as not collecting their kids.

In a very positive mood I consider that they don't know of sports, they don't know of effort. On the other hand, a parent whose child plays football and he himself runs; when he finishes, he does stretching exercises on the passageway where all the rest run.

That's why with a positive thought and mood I say mountain and mountain again, nature and only nature.

Many times our own nature, the human one, shows us the way to take the other nature, of the paths, of the colours, of the smells and the senses to the extreme.

In the end stretching with the mouth shut, sometimes we'd better not speak. We may lose the enjoyment.









Δεν υπάρχουν σχόλια: