Τετάρτη 13 Ιανουαρίου 2016

283η μέρα από 365 / 283th day from 365


13.01.2016 Τετάρτη
Σκέψεις σαν την βροχή που έπεσε λίγο πριν βγω για την 283η συνεχόμενη ημέρα του project. Με κούραση μεγάλη, με ενέργεια όμως που χτυπούσε ουρανό, έτσι κύλησε σήμερα η μέρα τρεξίματος. Απλό τρέξιμο που βγάζει και τακτοποιεί ταυτόχρονα θέματα.



Έτρεχα και αναρωτιόμουν από που έρχονται τόσα, πως μπορεί να έρχονται τόσα.



Όλο αυτό που συμβαίνει με το project και το τρέξιμο είναι μια μοναδική εμπειρία.


Σκεφτόμουν προχθές τις δειλές πρώτες ημέρες, πόσο ''μουδιασμένος'' ξεκινούσα, πόσο ενοχικά αν προτιμάτε έβγαινα στην βάση. Πόσο άλλαξε αυτό, πόσο αλλάζει ακόμα και τώρα, πόσο εξελίσσεται, πόσο διαφοροποιούμε εγώ ο ίδιος.

Πολλές φορές φέρνω παραδείγματα της καθημερινότητας μέσα απ' το project. Πριν λίγες ημέρες μιλούσα με το μεγάλο γιο μου για μια δυσκολία που έχει σχετικά με κάτι που κάνει, δεν είναι αποδεχτός από τους ομότιμους του. Όλοι γνωρίζουμε πόσο σκληρά μπορούν να γίνουν τα παιδιά.

Ήρθαν στο νου μου βλέμματα και σχόλια περιπαικτικά που δέχομαι από διάφορους για αυτό που κάνω. Αυτό έλεγα στον γιο μου, αν κάτι που κάνουμε μας ικανοποιεί, μας γεμίζει, μας προσφέρει, δεν έχει δύναμη κανένα σχόλιο αρνητικό και καμιά φορά χλευαστικό ώστε να μας επηρεάσει.

Όσον αφορά το running365.gr, θέλει χρόνο, όλα τα ωραία θέλουν χρόνο, για να τα πετύχουμε, για να τα γευτούμε. Προτείνω να ακολουθήσουν και άλλοι αυτό που κάνω. Θέλει χρόνο για να μπεις μέσα σ' όλο, θέλει χρόνο για να κυλήσει μέσα μας και εμείς μαζί του. Θέλει χρόνο, δέσμευση και μέχρι ένα σημείο επιμονή, μετά απλά κυλά και δημιουργεί.

Η πράξη, η κίνηση, η ενέργεια, μετακινεί, δίνει ώθηση. Η απραξία;


~~~~~~~~~~

13.01.2016 Wednesday 
Thoughts like the rain that had fallen little before I went out for the 283rd consecutive day of the project. With great fatigue, whereas with energy that "hit the sky", this way went on today the day of running. Simple running, which generates and arranges matters at the same time.

I was running and was wondering where so many come from, how so many can come.

All this happening with the project and running is a unique experience.

I was thinking the day before yesterday of the first faint days, how "numb' I was beginning, how guilty -if you prefer- I was going out on the base ground. How much this has changed, how much it's changing even now, how much it's been evolving, how much I myself have been differentiating. 

I many times set examples of everyday life through the project. Few days ago I was talking with my older son about a difficulty he has concerning something he's doing, he isn't accepted by its peers. We all know how hard chidren can be.

Glances and teasing comments I receive from several people on what I'm doing came to my mind. This is what I was explaining to my son; if we're doing something that satisfies us, 'fills" us, offers us, no negative or sometimes mocking comment has any power to affect us.

As for the running365.gr, it needs time, all good things need time, to accomplish them, to taste them. I suggest that other people should follow what I've been doing, too. It calls for time to get into the whole of it, it calls for time to flow inside us and we along with it. It calls for time, commitment and persistence to a point, then it just goes on and creates.

The action, the movement, the energy, moves, gives a push. The idleness?

Δεν υπάρχουν σχόλια: