16.12.2015 Τετάρτη
Πολλές φορές τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, καμιά φορά και φασαρία. Εξάλλου έχω γράψει πολλές φορές πως ότι και να γράψω το βίωμα είναι βίωμα, είναι καταγεγραμμένο βαθιά μέσα μας. Για να μιλήσω προσωπικά νοιώθω να γίνεται μέρος πια του DNA μου.
Τι γράψω για τον παγωμένο αέρα που χτυπά το πρόσωπο και εισπνέοντας νοιώθω την ζωή και την φύση να κυλά μέσα μου.
Τι να γράψω για τις αισθήσεις που η καθημερινότητα πολλές φορές τις βαλτώνει, τις παγώνει και αυτές κατά την διάρκεια της άσκησης ξεπαγώνουν με τον παγωμένο αέρα.
Άλλη μια μέρα του project κύλησε. Η αλήθεια είναι πως είχα ιδιαίτερα αρνητικά μέσα μου την εκτέλεση του project τον χειμώνα, μέχρι στιγμής εξελίσσεται μαγικά οικεία, μαγικά ρεαλιστικά.
Κι είναι μεγάλο κέρδος η καθημερινότητα μας στο σύνολό της ή τμηματικά να βιώνεται ως μαγική.
~~~~~~~~~~
16.12.2015 Wednesday
Many times speaking a lot is "poverty", sometimes even trouble. Furthermore I've written many times that whatever I write an experience is an experience, it's on record deeply inside us. Speaking personally I feel it becoming part of my DNA.
What should I write about the cold wind which hits the face and while inhaling I feel life and nature rolling inside me?
What should I write about the senses which everyday life often makes stagnated, freezes them and they defrost with the cold wind during the exercise?
One more day of the project went on. The truth is that I had very negatively inside me the execution of the project in winter, up till now it has been going on in a magic familiar way, in a magic realistic way.
And it's a great benefit when our everyday life in total or part of it is experienced as magic.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου