Σάββατο 5 Δεκεμβρίου 2015

244η μέρα από 365 / 244th day from 365


05.12.2015 Σάββατο

Δυο στιγμές, ένα μέτρο πριν ξεκινήσω και μια φωνή μέσα μου είπε: ''δεν βαριέσαι, που πας τώρα με τέτοια υγρασία, γύρνα πίσω είχε ζέστη στο σπίτι, ήσουν στα ζεστά...''. Και εγώ ξεκίνησα την 244η συνεχόμενη ημέρα τρεξίματος.

Μια στιγμή, μισό μέτρο χρειάστηκε για να σβήσει, για να φύγει η φωνή που ακούστηκε, κι ύστερα ένοιωσα αυτό που νοιώθω με κάποια τραγούδια, απλά κυλάν, απλά μαγεύουν. Με αυτό τον τρόπο κύλησε η σημερινή ημέρα τρεξίματος.

Η ώρα νομίζω είναι η πιο μαγική. Η μετάβαση απ' το φως στο σκοτάδι, όπως και το ξημέρωμα, απ' το σκοτάδι στο φως, όπως και στο τρέξιμο απ' το ένα στο άλλο, η διάθεση που αλλάζει, οι σκέψεις που αλλάζουν, τα συναισθήματα που έρχονται και χρωματίζουν.

Λίγο πριν τελειώσω σκέφτηκα πως με τον ρυθμό και την διάθεση που είχα θα μπορούσα να τρέξω πολλά χιλιόμετρα, σαν όλα να κούμπωσαν, σαν όλα τα έδεσαν μόνα τους μέσα μου. Ένοιωθα το κάθε βήμα να πατά γερά πάνω στην γη και να δίνει ώθηση σιγουριάς για το επόμενο και το επόμενο.

Απλά τρέχοντας.... ήρθε και η σκέψη για δημοσίευση του πρώτου βίντεο του project.



~~~~~~~~~~

05.12.2015 Saturday 
Two moments, one metre before I start and a voice inside me told me: "aren't you bored, where are you going now with such humidity, get back, home was hot, you were in the heat...". And I started the 244th consecutive day of running.

One moment, half a metre was enough for the voice heard to fade, to go, and then I felt what I feel with some songs, they just go on, they just bewitch. This day of running went on this way.

I think the hour is the most magic. The transition from light to darkness, as well as like the dawn , from darkness to light, like at running from one to another, the mood which is changing, the thoughts which are changing, the emotions which are coming and colouring.

A little time before finishing I reckoned that with the pace and the mood I had I was able to run many kilometres, as if everything suited, as if everything fit alone inside me. I was feeling each step treading firmly on earth and giving a push of confidence for the next and the next.

Just while running...there came the thought for the publication of the first video of the project.



Δεν υπάρχουν σχόλια: