25.10.2015 Κυριακή
Σήμερα βγήκε η ίδια διαδρομή με την προηγούμενη Κυριακή, το μόνο που άλλαξε ήταν η φορά, κινήθηκα ακριβώς αντίθετα σε σχέση με την διαδρομή της περασμένης εβδομάδας.
Είναι πολύ παράξενη η αίσθηση όταν πηγαίνεις αντίθετα απ' τα συνηθισμένα. Πολλές φορές σε τρέξιμο με αντίθετη κατεύθυνση έρχεται στο νου μου η αναγνώριση διαδρομής που κάναμε πριν πολλά χρόνια σε αγώνες σκι αντίθετα, από κάτω προς τα πάνω, σε σλάλομ. Δεν μοιάζουν τα δύο αλλά η σκέψη φέρνει την παλιά μνήμη στο εδώ και τώρα. Είναι απίστευτα τα παιχνίδια της σκέψης, τα παιχνίδι του μυαλού και οι απ' το πουθενά συνδέσεις που γίνονται.
Ο καιρός παράξενος, μια κρύο, μια ζέστη, ξεχασμένη υγρασία στο χώμα. Παράξενος καιρός σαν μπερδεμένος, κάτι από άνοιξη με άγνωστα παράξενα έντομα κοκκινόμαυρα που σαν μόλις να γεννήθηκαν, το αλογάκι της Παναγίας ακριβώς μπροστά μου, μέσα στο μονοπάτι που έτρεχα, γύρισε προς την αντίθετη κατεύθυνση μόλις έσκυψα να το φωτογραφίσω.
Η φύση που μοιάζει να ξυπνά ή μήπως ετοιμάζεται να κοιμηθεί;
Όπως και να 'χει είτε πρόκειται για άνοιξη, καλοκαίρι, φθινόπωρο ή χειμώνα, είτε βρίσκομαι ψηλά στον Όλυμπο, είτε στο Σέιχ Σου, όταν ακούω τον αέρα να περνά μέσα απ' τα δέντρα με τον χαρακτηριστικό ήχο σαν σφύριγμα.....νοιώθω καθηλωμένος, νοιώθω πως απολαμβάνω το απόλυτο της φύσης και βλέπω το μέγεθος της μικρότητας μου απέναντι στην φύση.
Δεν έχει κάτι άλλο, κρατάω απλά τον ήχο του αέρα και προτείνω να τον φέρεται στην μνήμη σας. Τον απόκοσμο αυτό διαχρονικό ήχο....
Ας μείνουμε μ' αυτόν σήμερα...
~~~~~~~~~~
25.10.2015 Sunday
Today, i followed the same route as last Sunday's. The difference was that i altered the way, i moved in the opposite direction comparing to last's week route.
It is very strange to follow the opposite direction; to go unlike to the usual. Many times, when i run following an opposite way i remember the training times at skiing in an opposite direction, many years ago, from the bottom to the top, in slalom. Running and skiing has not much in common. The feeling and the thoughts brings this old memory to the here and now. It is another mind game, a perfect game of thoughts and the connections that it provides.
The weather was strange; i was feeling cold and then hot again. On the ground there was a forgotten humidity. It has spring characteristics; on the earth were many insects, black and white that seemed as they had just been born. In front of me was a mantis (Mantodea), inside the path i was running. He turned his back when i tried to take a photo.
This is the nature that seemed to wake up, although it is time to get asleep.
Despite if it is spring, summer, autumn or winter, if i am climbing to the mountain Olympus or running in Seih Sou forest i have the same feeling when i listen to the air between the trees. This characteristic sound, like whistle, captivates me and i admire the absolute of the nature. I can see then how little i am in front of the greatness of nature.
There is nothing more actually. I keep the sound of the air and i suggest to close your eyes as well and bring this sound inside you; this eerie and timeless sound.
Let's stay hearing this sound today...
http://www.movescount.com/moves/move81160328
https://www.runtastic.com/en/users/baggeles-psukhoguios/sport-sessions/1053877781
https://www.runtastic.com/en/users/baggeles-psukhoguios/sport-sessions/1053877781
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου