20.10.2015 Τρίτη
Νοιώθω να μην έχω έμπνευση σήμερα για το report της 198ης συνεχόμενης ημέρας τρεξίματος.Έχω όμως ζωντανή την αίσθηση κατά την διάρκεια της μέρας, έχω ζωντανές τις αισθήσεις κατά την διάρκεια της άσκησης.
Το ιδρώτα να στάζει σας νερό απ' το μέτωπο στην μύτη και επάνω στην μπλούζα μετά, τον αντίθετο αέρα σε κάποια σημεία του στίβου να με κόβει και να κρυώνω, την πίεση και την κούραση, τον κατά διαστήματα πόνο στο αριστερό πόδι από συσσωρευμένη κούραση. Την μαγεία της αποθεραπείας, τον επισκέπτη πάνω μου που φαίνεται στην φωτογραφία και μ' έκανε να μετακινηθώ αλλού για να μην τον πατήσω.
Και γιατί να χρειάζεται έμπνευση σκέφτομαι, το τρέξιμο από μόνο του είναι έμπνευση, είναι πηγή έμπνευσης.
~~~~~~~~~~
20.10.2015 Tuesday
I had no inspiration today for writing this report of the 198th ongoing running day. On the other hand i had strong memories and my senses were alert during the day and the time of my exercise.
I felt my sweat dripping like a water from my forehead to the nose and then on my t-shirt. I felt the opposite direction of the air to cut my steps and made me feel cold. I felt the pressure and the tiredness, the pain on my left foot because of the the accumulated fatigue. Then i experienced the magic moments of recovery and the visitor that you can see in the photo that came on me and forced me to move on for avoiding stepping on it.
Inspiration is not necessary, i am thinking. Running itself is an afflatus. It is the main source of inspiration.
I had no inspiration today for writing this report of the 198th ongoing running day. On the other hand i had strong memories and my senses were alert during the day and the time of my exercise.
I felt my sweat dripping like a water from my forehead to the nose and then on my t-shirt. I felt the opposite direction of the air to cut my steps and made me feel cold. I felt the pressure and the tiredness, the pain on my left foot because of the the accumulated fatigue. Then i experienced the magic moments of recovery and the visitor that you can see in the photo that came on me and forced me to move on for avoiding stepping on it.
Inspiration is not necessary, i am thinking. Running itself is an afflatus. It is the main source of inspiration.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου