Παρασκευή 2 Οκτωβρίου 2015

180η μέρα από 365 / 180th day from 365


02.10.2015 Παρασκευή
Ήρεμο τρέξιμο με αρκετά έντονη την αίσθηση της δροσιάς, στα χέρια τουλάχιστον. Βγήκα στην βάση περασμένες 21:30 με κοντό μπλουζάκι κι αμάνικο αντιανεμικό, ένοιωσα για τα καλά την δροσιά της φθινοπωρινής βραδιάς που θύμιζε κάτι από χειμώνα. Ήταν όμορφα, το μονοπάτι υγρό και σε ορισμένα σημεία κολλώδες, υγρασία που ένοιωθαν τα πόδια όπου είχε χόρτα και ''έσκαγε'' πάνω μου, το φεγγάρι πουθενά και όλες οι αλεπούδες εκεί μαζεμένες να παρακολουθούν από διαφορετικά σημεία σε κάθε στροφή.


Οι σκέψεις χαμένες, το μυαλό ήταν σαν σε αποθεραπεία, σαν να αφέθηκε στο τρέξιμο, στην κίνηση, στις αναπνοές. Απόλυτη ηρεμία, δεν είχα πάρει μαζί και την Φαίδρα, όλα κύλησαν ήρεμα σαν τρέξιμο με προϋποθέσεις αυτάρκειας. Τρέξιμο αυτάρκειας ορίζω το τρέξιμο που ανεξαρτήτως του τερέν (ανηφόρα, κατηφόρα, στεγνό ή βρεγμένο) ο δρομέας ρολάρει πάνω του απολαμβάνοντας τα πάντα.

Κάποια στιγμή έπιασα την σκέψη να κυνηγά κάποια ιδέα για φωτογραφικό θέμα που θα συνόδευε το σημερινό κείμενο, στην βάση κυρίως νύχτα περιορίζεται ιδιαίτερα η θεματολογία. 

Τότε συνάντησα απ' το πουθενά τα παραστρατημένα απ' το μονοπάτι βήματα ενός προηγούμενου περάσματος. Ήταν το ιδανικό φωτογραφικό θέμα για την ''αποψινή ημέρα'' τρεξίματος. 

Δυο βήματα εκτός του στάνταρ μονοπατιού, η συνάντηση μαζί τους.

Η συναντήσεις....τεράστιο κεφάλαιο.

Όπως ακριβώς η διαδικασία του τρεξίματος. 

Η συνάντηση μαζί του και το εκτός του στάνταρ, το παραστρατημένο σε σχέση με όσα διαφορετικά έκανα πριν ξεκινήσω την αγαπημένη ανατροφοδοτική συνήθεια. 


~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~

02.10.2015 Friday 
I run in a calm way today and i was feeling the dewiness, most at my hands. I went out to the base ground around 21.30 and i was wearing a short sleeve t-shirt and a water proof jacket without sleeves. I felt the dew of this autumn night. It reminded me winter time. It was beautiful. The path was wet and in some places sticky. I was feeling the moisture on my feet, especially when i was stepping n the grass. I couldn't see the moon on the sky and all the foxes around me, watching my training time from different points of view. 

My thoughts were lost, and my mind followed a recovery procedure. Like i left myself on running, on movement, on my breaths. I was experiencing absolute calm. I hadn't taken with me Phaedra, my dog and everything went on in a relaxed way. A running experience with self-sufficiency Conditions. I define running like this, wherever i am trying it (uphill, down hills, wet or dry soil) when i am doing it enjoying everything around. 

Once, i catch myself thinking about ideas for the photo that i would like to take. When i run at the base ground at night i don't have many choices.

Suddenly, i met some old steps on the path. It was the ideal image for this day of running.

I needed to make two steps outside of the path. 

Meetings...another huge chapter.

Like running procedure.

The meeting with these steps made me go out of the usual, the astray, concerning the differences before and after starting this regenerative habit.

Δεν υπάρχουν σχόλια: