179η μέρα από 365 / 179th day from 365

01.10.2015 Πέμπτη

Θυμάστε την παλιά καλή ελληνική ταινία με τον Θανάση Βέγγο και το στιχάκι: ''ήσυχο - ήσυχο το ποταμάκι'', έτσι ήταν σήμερα ''ήσυχο - ήσυχο τρεξιματάκι''. Δίχως πολλά δίχως λίγα, βέβαια ξανά το πρώτο 5 λεπτό οι σφυγμοί ήταν σ' ένα τρελό παιχνίδι, σαν ρολόι που βρίσκεται σε διαδικασία κουρδίσματος, σαν την τελευταία άμμο που ακουμπά κάτω στο βυθό μετά το πάτημα του ποδιού.

Κι ύστερα απλά δυο 10 λεπτά χαλαρό τρέξιμο, ήσυχο τρέξιμο με ενδιάμεσα μερικά ανοίγματα και στο τέλος διατάσεις.

Είναι πολύ σημαντικό το χαλαρό τρέξιμο, είναι πολύ σημαντικό το χαλαρό, το ήσυχο, το ήρεμο, το με δίχως ένταση στην ζωή μας. Πόσα κάνουμε καθημερινά με πίεση, με ένταση, με έλλειψη χαλαρής ενέργειας. Και αν πάμε πιο πίσω με πόση πίεση, ένταση, αρνητική ενέργεια, δυσφορία ανέκφραστη έχουμε πορευτεί στην ζωή μας, έχουμε μεγαλώσει. Και πόσοι άνθρωποι δεν το γνωρίζουν και διαιωνίζουν δίχως να το καταλαβαίνουν το ανέκφραστο, το αρνητικό, το όμορφο που δεν πρέπει να 'ναι όμορφο αλλά οτιδήποτε άλλο εκτός από όμορφο και πράττουν χαλώντας 'το.

Κι αυτά όλα έρχονται με αφορμή το τρέξιμο; αναρωτιέμαι. Ναι και όχι. Διότι αν δεν υπήρχε μια πορεία, η προσωπική δεν θα έφταναν αυτές οι σκέψεις σήμερα εδώ, δεν ήμουν πιθανά στην 179η συνεχόμενη ημέρα τρεξίματος. Όλα είναι βίωμα, το ζητούμενο είναι να καταφέρουμε να κάνουμε κτήμα μας κατανοώντας αρχικά, αγκαλιάζοντας και φροντίζοντας μετά και στο τέλος αλλάζοντας αν μπορούμε, αν αντέχουμε που λέγαμε σε report προηγούμενης ημέρας. 

Τότε τα πράγματα μπορούν να μπουν σε μια τάξη όπως οι γραμμές της φωτογραφίας που συνοδεύουν το σημερινό report, κι αν χαλάσει κάποια στιγμή η γραμμή δεν τρέχει τίποτα αρκεί να το καταλάβουμε, γιατί αν τα πράγματα τα βάλαμε σε σειρά μια φορά τότε θα ξαναβρούμε την άκρη.

Και ναι εξακολουθώ να πιστεύω πως η σημερινή ημέρα ήταν μια ιδιαίτερα γλυκιά και ήρεμη ημέρα τρε(νοια)ξίματος. 

Ότι πρέπει για αρχή μήνα.

http://www.movescount.com/moves/move78487353

~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~

01.10.2015 Thursday

Do you remember an old movie with the actress Thanasis Vegos and the lyrics: "it is a quiet-quiet river". This day of running was like a peaceful running". The first 5 minutes my pulses sounded like crazy, like a game, like a clock that rewinding, like the sand in the bottom of the sea the time that you step on it.

And then, i run for 10 minutes, twice, a relaxed training, quiet, still without intensity. I did some exercises and at the end it was stretching time. I was thinking about all these that we are doing every day in our lives that are full of stress, negative energy with bad mood. If we look even back we can realize the anxiety and stress as well as the unexpressed discomfort that we have experienced in our lives. So many people around us, they haven't even recognize it and they keep going like this, without expressing their feelings, the negative energy, see the beauty around them. It is like they shouldn't be happy and they are doing everything to ruin the nice moments.


I am thinking all these because of running? I was wondering. The answer is yes and no. I have also a personal procedure that allowed me to think like this and analyze the events in a psychological perspective. Without my life experiences i wouldn't be here right now, a daily runner, living my 179th ongoing day of exercise. The most important is to manage to understand our experiences, embracing and taking care of them and changing all that we don't want any more to be in our lives. It is worthwhile to try it, if we are able to afford the difficulty of changes, as i referred to the report of yesterday.

Then, all can be fixed, like the lines of the photo at this report. It is ok if a line breaks the harmony. What actually helps is to understand what is happening and then decide our action. Then it is possible to find again the end of the thread.

I still believe that this day was sweet and calm full of running and care. 

This month starts in a very positive way...

http://www.movescount.com/moves/move78487353