16.09.2015 Τετάρτη
Ένα απ' τα βασικά που θέλω να δείξω μέσα από το project και το έχω αναφέρει απ' την αρχή είναι ότι η διαδικασία της άσκησης, του τρεξίματος στην συγκεκριμένη περίπτωση μπορεί να χωρέσει στην καθημερινότητά του 24ώρου μας. Μπορούμε να το εντάξουμε τουλάχιστον για 30' μέσα στο σύνολο των 24ωρών που έχουμε στην διάθεσή μας.
Όπου και αν ζούμε, είτε στην ύπαιθρο αλλά νομίζω ακόμα και στην πόλη, τώρα πια που η συγκεκριμένη δραστηριότητα έχει αναπτυχθεί και πολλοί συνάνθρωποί μας ασχολούνται είναι πολύ αν όχι εύκολο τουλάχιστον προσβάσιμο. Προσβάσιμο λόγω της φύσης του να γίνει πράξη, αλλά και της φύσης μας ως όντα που μιμούμαστε, που ακολουθούμε, που οι αναστολές μας πέφτουν όταν και άλλοι κάνουν πράγματα. Μπορούμε να τρέξουμε ή να περπατήσουμε παντού.
Και έτσι είναι η θεωρία. Καλά τα λες μπορεί να πει κάποιος και πρώτος ο εαυτός μου, όμως που θα χωρέσει η διάθεση; Γιατί έστω πως βρήκαμε το 30λέπτο, η διάθεση που θα βρεθεί και πως θα χωρέσει; Κι εδώ έχουμε έναν άλλο παράγοντα για να γίνει πράξη η άσκηση, ένα διαφορετικό παράγοντα, έναν ποιοτικό παράγοντα. Αν υποθέσουμε πως ο χρόνος και η εύρεσή του είναι η ποσότητα, η διάθεση για να γίνει πράξη ακόμα και η εύρεση του χρόνου είναι η ποιότητα.
Θέλοντας και μη όλοι βιώνουμε δύσκολες καταστάσεις τα τελευταία χρόνια, είτε στην προσωπική μας ζωή είτε στο ''τριγύρω'' από αυτά που ζουν κοντινοί μας άνθρωποι ή βλέπουμε και ακούμε, γιατί σίγουρα ακούμε και βλέπουμε κανείς πια δεν ζει σε μονωμένη γυάλα. Η αλήθεια είναι πως όλα αυτά που ζούμε αποτελούν επιβαρυντικό παράγοντα για την διάθεση.
Σήμερα ήταν η πρώτη μέρα που σκέφτηκα σοβαρά να μην βγω, είχε πάει 23:00 ο μικρός μας έβγαλε μεγάλη ένταση στο σπίτι λίγο πριν, η κούραση στα κόκκινα, η ζωή που μας τρέχει και η διάθεση η προσωπική χαμένη κάπου.
Δεν ξέρω πως βγήκα, δεν ξέρω από που ήρθε η δύναμη, έτρεχα και σκεφτόμουν όλα τα προηγούμενα. Σε 20 ημέρες συμπληρώνεται μισός χρόνος τρεξίματος, μισός χρόνος του εγχειρήματος, έπρεπε να περάσει μισός χρόνος για να ''έρθει'' και ο ποιοτικός παράγοντας. Πάντα κάτι καινούργιο μαθαίνω, πάντα κάτι καινούργιο φέρνει αυτή η επαφή με τον εαυτό μέσα απ' το τρέξιμο.
Ανέτρεξα στο info plus καθώς συνέτασα το σημερινό report. Είναι ποιότητα να οδηγάμε μποτιλιαρισμένοι; Είναι ποιότητα να βλέπουμε τηλεόραση; Είναι ποιότητα να τρώμε; Είναι ποιότητα να μιλάμε στο τηλέφωνο; Είναι ποιότητα να ''χανόμαστε'' στο διαδίκτυο; Είναι ποιότητα να κάνουμε απλά σκέψεις που δεν είναι καν όνειρα; Είναι ποιότητα να πίνουμε καφέδες; Είναι ποιότητα όλα αυτά;
Έτρεχα και αισθανόμουν κουρασμένος και τυχερός που επέλεξα τελικά και βγήκα για άλλη μια ημέρα.
Τίποτα δεν είναι εύκολο αν δεν το κάνουμε πράξη, ούτε μετά θα 'ναι εύκολο, μετά θα 'ναι κατάκτηση.
~~~~~~~~~~
16.09.2015 Wednesday
One of the most important messages that i would like to give through this project is that everybody is able to run, everybody could enter this sport in daily life. We all can run at least for 30 minutes every day.
It doesn't matter where we live, in a city or in countryside. Lately, more and more people have entered this habit in their lives. Maybe it is not the easiest one but is more accessible. We can reach it because of its nature itself and on the other hand because human beings are mimetic beings and follow other people that are doing something nice even if they couldn’t dare to do it before. We all have the ability to run or walk in any place.
Anyway, this is the theoretic part. Me and many of you i guess will think that a lot of times is easier to say something that do it on practice.
Even if we find the time to do it we are in front of another obstacle, our disposal. Where could we find this good mood that will push us to do it? This is another crucial factor, a qualitative one. If we assume that the time and the effort to spend some time at running is the quantitative factor, the mood and the effort to find this time for ourselves is the quality side of the decision that we have to make. .
Anyway, at that period of time we are experiencing difficult circumstances around us. Maybe we realized that this is happening in our personal life or even to people close to us. The fact is that the difficulties are obvious and we can't hide behind them anymore. The truth is that the situation that we live in, "charges" our mood.
Today, it was the first time that i didn't like to go out for running. It was 23.00 p.m., we had a hard day because of our small boy, i was very tired, and the difficulties of my life removed my good mood away from me.
I don't really know how i did it finally, how i found the strength to run. While i did it i was thinking the last. In 20 days, half year of this effort is completed. I understood that I had to apply it for half a year for finding the quality in this effort. I always learn something new. There is always new information about myself.
I looked up at info plus while i was writing this report. Is it quality to drive in a traffic jam? Is it quality to watch TV?To eat? To talk on the phone? To be lost in the web? To think without dreaming? To drink coffees? Are all the above “the quality that we are looking for in our lives?
I was running and i was feeling tired. On the other hand i was really lucky because i finally chose to go out and run. Another day of running.
Nothing is easy, until we do it. It remains difficult even then, when we try it. If we manage to do it then we can name it «conquest".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου