156η μέρα από 365 / 156th day from 365

08.09.2015 Τρίτη

Βαριά 156η συνεχόμενη ημέρα τρεξίματος. Βαριά σαν την βάση που μετά την χθεσινή ''κατακαταιγίδα'' ήταν σαν λασποδρόμιο. Όλα αλλιώς, όλα λάσπη, όχι βρεγμένα, λάσπη κι εγώ βαρύς να γλυστράω. Ήμουν λίγο κουρασμένος, προσπαθώ να κόψω και τον καφέ με ότι αυτό σημαίνει από πονοκεφάλους, έφαγα και ένα σχεδόν ολόκληρο πακοτίνη και δυο μουστοκούλουρα μια ώρα πριν βγω....Ε!!! δεν θέλει και πολύ.

Έτρεχα και έψαχνα δικαιολογία να σταματήσω, μια οι λάσπες κι οι γλύστρες, μια η βροχή που δεν έριχνε, μια η κούραση, μια που και ο εφεδρικός φακός κάνει κάτι παράξενες διακοπές, έτρεχα κι έψαχνα...

Τελικά μετά από αρκετό καιρό βγήκε απλά ένα 30λεπτο τρέξιμο.

Δεν είχα διάθεση ούτε φωτογραφία να τραβήξω, έτσι την ώρα των διατάσεων πάταγα το κουμπί κι όποιον πάρει και το αποτέλεσμα φαίνεται.

Παρά το βάρος και την γκρίνια που προηγήθηκε νοιώθω πολλές φορές ειδικά την βάση σαν το μικρό δωμάτιο που βλέπουμε στις ταινίες, εκείνο όπου γίνεται κάποια εξομολόγηση. Σαν εκεί να αφήνω ότι μπορεί να κουβαλάω, όμορφο ή άσχημο, σαν να το ακουμπάω κάτω και μετά ας αποφασίσει αυτό και η φύση τι θα κάνουν.

Έτσι ένοιωσα να έγινε σήμερα, η διαφορά είναι πως σήμερα το όρισα.

http://www.movescount.com/moves/move75897901

~~~~~~~~~~

08.09.2015 Thuesday

It was a very heavy day today. The base ground was heavy because of the last day’s storm and all around was full of sludge. Everything was different because of the water around and i was heavy and slipped all the time. Also, i was tired, because i am trying to stop drinking coffee and this effort made me feel sick having headaches all the time. Furthermore i ate chips and two Must Cookies just one hour before going out for running. What more..

I was running and i was looking for an excuse for stop continuing my exercise. On the one hand the sludge, on the other the rain (that did not fall), the tiredness i was feeling, and the extra flashlight that it didn't work well.., i was running and looking all the time for an excuse.

Finally, i did it and i run for 30 minutes.

I was not in good mood even to take a photo. Finally, when i did my stretching i tried to take one and i pushed the button by luck. You can see the result.

Although i was feeling like this and i grumbled all the time i can recognize that this time of running is always like going into a small room (like those in the movies) and confess. I feel like i forsake whatever i carry on my back, bad or nice and let the nature and the feeling itself to decide where to "go".

This was the way i was feeling today. The different thing that i did is that today i defined it; i made it more concrete inside me.

http://www.movescount.com/moves/move75897901