137η μέρα από 365 Αθήνα / 137th day from 365 Athens

20.08.2015 Πέμπτη

Η μεταφορά από τα χειρόγραφα κείμενα
απ' τις ημέρες των διακοπών ξεκίνησε.
Τα κείμενα τοποθετούνται
με την ακριβή ημερομηνία
που πραγματοποιήθηκε
η κάθε ημέρα τρεξίματος.

 01.09.2015
 

Είχα να βρεθώ στην Αθήνα τέσσερα χρόνια ίσως και παραπάνω, περάσαμε απ' την μεγάλη πόλη πηγαίνοντας για Χαλκίδα. Στην Αθήνα έζησα 10 χρόνια φοιτητής και εργαζόμενος, οι αναμνήσεις πολλές, αναπόφευκτα ήταν καταιγιστικές κατά την διάρκεια της 137ης συνεχόμενης ημέρας τρεξίματος.

Κινήθηκα όπως φαίνεται στο runtastic αναλυτικά η διαδρομή στο Γαλάτσι με κατεύθυνση το άλσος στην Βεΐκου και επιστροφή στην βάση των δυο ημερών.

Πρώτη φορά έτρεξα σε τόσο αστικό τοπίο, τα πάντα είναι διαφορετικά στο αστικό τοπίο, κυρίως στην Αθήνα. Είναι όπως το να ζεις στην Αθήνα, σε βλέπουν τόσοι πολλοί και ταυτόχρονα κανείς ενώ κανείς δεν σε ξέρει. Είναι αλλιώς ο ήλιος, αλλιώς το αεράκι που σε ζεσταίνει πιο πολύ και στην καλύτερη σε δροσίζει, είναι όλα αλλιώς.

Βγήκα στην λεωφόρο Βεΐκου στο Ολυμπιακό Κέντρο πινγκ πονγκ (νομίζω) πέρασα απέναντι από την γέφυρα και κινήθηκα παράλληλα με το συρματόπλεγμα του άλσους Βεΐκου προς τα επάνω, δίπλα στο γήπεδο. Κάποιες φορές είχα πάει για λίγο τρέξιμο τα χρόνια της διαμονής μου την Αθήνα, πολλές φορές είχα πάει για τένις στο άλσος. Θυμάμαι να φεύγω με την μηχανή ''σκασμένος'' απ' την δουλειά στην Ραφήνα με την ρακέτα να εξέχει απ' τον σάκο πλάτης και να πηγαίνω στο γήπεδο που είχαν βγάλει το δίχτυ στον φοβερό τοίχο με τον πιο δύσκολο αντίπαλο τελικά.... τον εαυτό. Άλλες πάλι κανονικά με παρέα, κάποιες άλλες σε συναυλίες ή παραστάσεις.

Θυμήθηκα καθώς έτρεχα στο συγκεκριμένο σημείο δίπλα απ' το άλσος πως πιο πάνω σε κάποιο σημείο είχα θάψει τον Ραβί μου, ένα υπέροχο κόκερ, μου τον χτύπησε αυτοκίνητο κάπου στην Σονιέρου, στο κέντρο, στην Βάθης που έμενα τότε.

Το ανέφερα νωρίτερα οι αναμνήσεις ήταν καταιγιστικές.

Συνέχισα στο πεζοδρόμιο της Βεΐκου και κατηφόρισα την Γαλατσίου παρέα με εικόνες και σκέψεις από μια ζωή που έμοιαζε να 'ναι κάποιου άλλου, όχι δική μου. Εικόνες, σκέψεις και συναισθήματα...συναισθήματα που έτρεχαν όπως εγώ, έτρεχαν κι έβγαιναν από μέσα μου όπως ένοιωθα να βγαίνουν από την γη τα πόδια μου καθώς πατούσα κάθε φορά.

Οι αλλαγές σήμερα ήταν εκεί γιατί ήμουν εγώ εκεί. Αλλάζουν τα πράγματα κι είναι ωραίο. Αργότερα το βραδάκι σε βόλτα στην Πλατεία Συντάγματος είδα κάποιον να κάνει τρέξιμο, τον χάρηκα, ίσως να τον ζήλεψα, πιο κάτω περπατώντας στον πεζόδρομο της Ερμού έτρεχε με τα αθλητικά της μια κοπέλα. Νομίζω πιο παλιά δεν συναντούσαμε συχνά τέτοιες εικόνες.

Η πρώτη μέρα του running365.gr στην Αθήνα ήταν κάτι περισσότερο από γεμάτη.

http://www.movescount.com/moves/move74424952

https://www.runtastic.com/en/users/baggeles-psukhoguios/sport-sessions/1005485919

~~~~~~~~~~

20.08.2015 Thursday

I keep on removing my written texts 

that are referring to the period of my holidays. 

I use the precise date that i did my exercise. 

03.09.2015

Last time i had been in the city of Athens was 4 years ago…maybe more than 4. We stayed in the "big city" for two days on our road to Chalkida. I lived in Athens for 4 years while i was studying and then i found a job there and remained another 6 year. I have so many memories from Athens that came up in my mind while i was running my 137th ongoing day of this project.

As you can see at Runtastic, i moved from Galatsi to the small forest of Veikou and i returned back to my temporary base.

It was the first day that i run in such an urban environment and all around was really different. Living in this city makes you feel in a special way. There are so many people around watching you and at the same time nobody sees you, nobody knows you. Everything is different, the sun, the wind that sometimes made you feel hot and sometimes refreshing you. Everything is different...


I went out to Veikou Avenue, close to the Olympic Center for table tennis and i walked opposite to the bridge moving parallel out of the wire fence of Veikou Forest. My route ended close to the court. When i was living in Athens i went few times to this area for playing tennis. I remember sometimes, when i was obviously over stressed after my job at Rafina area to go there with my tennis racket and play alone in a court without net. I played with the toughest opponent...myself. Sometimes i went there with friends, other times i was watching concerts or theater.

Near this forest i buried my Ravi, my beautiful dog who died after a car accident. This happened at Sonierou Street, in the center of the city, close to my house, at Vathis area. 

As i mentioned before...memories came up…strong memories.

I kept on running at Veikou Street and then went downhill at Galatsiou street. I remember a life that seemed to be someone’s else’s life and not mine. Images, thoughts and feeling. Feelings…like my steps on the road while running.

I permit “changes” because i was present. I am thinking that changes are nice to happen. Later at night we went for a walk to Sintagma square and i saw a man running. I felt happy for him, i also felt a little jealous. Walking at Ermou, the pedestrianized street a young woman was running wearing her athletic shoes. Past years we didn't meet such athletes around the streets.

The first day of running365.gr in Athens was full of memories, feeling and thoughts...it was much more than that!

http://www.movescount.com/moves/move74424952

https://www.runtastic.com/en/users/baggeles-psukhoguios/sport-sessions/1005485919