08.08.2015 Σάββατο
Έπρεπε να με καταγράφει μια κάμερα σήμερα, μόνο το πρώτο λεπτό δεν χρειάζονταν περισσότερο. Μόλις έκανα τα πρώτα 30 - 40 μέτρα μπροστά μου στο μονοπάτι πέρασε σαν σφαίρα ο κάτοχος της φορεσιάς που συνοδεύει το σημερινό κείμενο. Κοντοστάθηκα και πέταξα μια πέτρα για να φύγει μακρυά έχοντας το νου μου και την Φαίδρα που 'ταν λίγα μέτρα πιο πέρα. Συνέχισα μ' ένα κρύο συναίσθημα φόβου που βγαίνει από μέσα μου κάθε φορά που συναντιέμαι με φίδι, δεν πρόλαβα να κάνω 3 μέτρα και μέσα στο μονοπάτι είδα σταθερό αυτή την φορά ακόμα ένα φίδι. Για κλάσματα δευτερολέπτου πάγωσα μέχρι να καταλάβω ότι ήταν η φορεσιά του. Το έβαλα πιο δίπλα και συνέχισα την 125η συνεχόμενη ημέρα τρεξίματος.
Σκέφτηκα πως επιτέλους θα 'βλεπε ο μεγάλος μου γιος φορεσιά φιδιού, μου 'χε ζητήσει πριν πολύ καιρό να του φέρω αν βρω καμιά μέρα καθώς τρέχω στο βουνό. Βγήκαν 17 - 18 γύροι στην βάση σήμερα, κάθε φορά που περνούσα δίπλα απ' την φορεσιά την παρατηρούσα.
Γύρισα χρόνια πίσω, ήμουν πολύ μικρός κι η γιαγιά μου μου 'χε βρει μια φορεσιά φιδιού. Την είχε βάλει το θυμάμαι σαν χθες σε μια σακούλα από μακαρόνια ΑΒΕΖ και την φύλαγα σ' ένα χαμηλό συρτάρι στην ντουλάπα μου. Κάποια στιγμή εξαφανίστηκε, ποτέ δεν έμαθα πως.
Τώρα πια ξέρω.....είναι η ''εξυπνάδες'' που κάνουμε οι γονείς για τους δικούς μας καθαρά ψυχαναγκαστικούς λόγους. Και οι μικροί μεγαλώνουν.......
Κάθε γύρος και μια διαφορετική σκέψη, μια διαφορετική απορία.
Πως θα 'ταν αν το έπιανα στα χέρια μου;
Πόσες φορές αλλάζουν δέρμα τα φίδια;
Πόσους μυς έχουν;
Πως δεν γδέρνονται πάνω στις πέτρες ενώ σέρνονται τόσο πολύ;
Και προς το τέλος μια άλλη απορία. Μοιάζουμε με τα φίδια όσοι τρέχουμε στα βουνά;
Εμείς γδερνόμαστε, έχουμε πολλούς μυς, πολλές φορές σερνόμαστε, εμείς και αν αλλάζουμε συστατικά (και πόσα άλλα) στον οργανισμό μας. Ενώ σίγουρα έχουμε δηλητήριο μέσα μας κι ας μην το ανέφερα για τα φίδια.
Άνθρωποι είμαστε και τα 'χούμε όλα. Σίγουρα την κρίση για να πετάμε δηλητήριο, ενώ τα φίδια λειτουργούν με το ένστικτο της επιβίωσης μόνο, δίχως κρίση, δίχως την γνώση του τι κάνουν και σε ποιον.
Έτσι δεν είναι;
Οπότε ποιος είναι πιο επικίνδυνος;
~~~~~~~~~~
08.08.2015 Saturday
Today a camera should record the first minute that i was running. Just for the first moment and not for more. I just did my first 30-40 steps, and on the path, in front of me, i saw the owner of this costume that you can see in the photo. I stayed still for a while and i threw a stone on it to scare it and made it leave away. I was thinking a lot my dog, Phaedra that was standing a little bit far away from me. I kept going having a cold feeling of fear. This feeling comes always to me when i meet a snake. After few steps i saw another one, standing still, in the path. For some seconds i freeze since i realized that it was its costume. I put it next to the path and continued to run the 125 ongoing running days.
I thought that at last my big son would see the skin of this snake, something that he asked me to bring if I found one in the mountain, long time ago. I run for 17-18 rounds and i watched the skin every time i passed close to it.
I remembered, that many years ago, my grandmother brought me a skin of a snake in a plastic bag of pasta. I put it in my closet in a draw. Once it disappeared and i never learned the reason.
I think i know now...it is one of the "smart" things that the parents are doing for satisfying their compulsive needs. And the small boys become big ones...
Every round had a different thought, a different question.
How would it be if i catch it with my hands?
How many times they change their skin?
How many muscles they have?
How they don't scratch their selves while they crawl on the stones?
At the end another question. Do we look like snakes all we that run in the mountains?
We scratch ourselves, we have a lot of muscles, we crawl on the ground, we change our components in our self. For sure we have a lot of poison inside us, although i didn't refer to it talking about snakes.
We are humans and we have all of these. The difference is that snakes use the poison for survive. We have the judgment and the knowledge to act like this.
Do you agree?
Who is the most dangerous?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου