Παρασκευή 10 Ιουλίου 2015

96η μέρα από 365 Σέιχ Σου / 96th day from 365 Seix Sou


10.07.2015 Παρασκευή
Σκέψεις, σκέψεις, σκέψεις, άπειρες σκέψεις, για διαφορετικά, για όλα, σημαντικά και μόνο που έρχονται, ασήμαντα αν τα προσπεράσω έτσι απλά. Σαν τις εικόνες από βροχή αστεροειδών οι σκέψεις που ήρθαν σήμερα. Μπορεί να χαρακτηριστεί ως πλεονασμός η επανάληψη όμως έτσι βίωσα σήμερα την "επίθεση " που δέχθηκα από τις πολλές σκέψεις που έρχονταν.



Όπως το σώμα μου θα μπορούσε να χαρακτηρίσει επίθεση τις τελευταίες 96 συνεχόμενες ημέρες τρεξίματος σε σχέση με τις 2-4 φορές την εβδομάδα πριν την έναρξη του running365.gr. 



Το κοινό στα δύο σκέφτομαι είναι ότι ήρθαν για καλό, για πολύ καλό και αυτό κάνουν, όσες δυσκολίες και αν προκαλούν, όσο δύσκολα και αν βγαίνουν.



Προσπαθούσα σήμερα να συνδέσω δυο διαδρομές που ξέρω περίπου που συναντιούνται. Όταν βρήκα το σημείο που κατά πάσα πιθανότητα συναντιούνται είχε νυχτώσει για τα καλά, έτσι δεν συνέχισα και επέστρεψα απ' την ίδια διαδρομή που είχα πάει. Η βάση για την σύνδεση μπήκε για τα καλά, υπάρχουν μέρες μπροστά για την συνέχιση.

Οι συνδέσεις, οι σκέψεις που οδηγούν σ' αυτές. Πως επιτυγχάνονται; Πως γεννιούνται; Πως εκφράζονται; Πως γίνονται διαχειρίσιμες; Πως γίνονται λειτουργικά διαχειρίσιμες;

Είναι μεγάλη υπόθεση και μεγάλωμα των ανθρώπων να αμφισβητούν τους γονείς τους με επιχειρήματα και ουσιαστικό τρόπο. Το λέω και ''τρέμω'' την στιγμή που θα συμβεί στα παιδιά μου, σε 'μένα δηλαδή....

Και....φτάνοντας στην βάση, ακριβώς στην είσοδό της έγινε η νέα συνάντηση, την βλέπετε στην σημερινή φωτογραφία. Ήταν νεαρό, το τύφλωσε ίσως κι ο φακός, δεν έκανα θόρυβο και εγώ και βρεθήκαμε αρκετά κοντά, αυτό μύριζε τον αέρα κοιτώντας προς το μέρος μου, με λεπτές κινήσεις έβγαλα το κινητό και φωτογράφισα. 

Σαν εξημέρωση μου φάνηκε η τόσο κοντινή επαφή, ίσως αυτή η ανάγκη μου να εξυπηρετείται με τον όρο εξημέρωση. 

Ίσως αυτό να 'ναι τελικά το τρέξιμο. Εξημέρωση.

''Φεύγω μην κρυώσω του 'πα'' και μπήκα στην βάση, δεν γύρισα καν να το κοιτάξω. 


~~~~~~~~~~

10.07.2015 Friday 
Thoughts, thoughts and thoughts, unlimited thoughts for different things, important if i give time to them, insignificant if i decide to pass over them. All those thoughts that came up in my mind today remind me the asteroid rain. This is the way i experienced today this thought "attack" and i hope you don't think that i repeat myself.

My body could experience the everyday running (during the last 92 days) as an attack comparing to the frequency that i run before i start running365.gr. 

This decision is for good, both of them, whatever it brings, independently of the difficulties i face trying to apply this effort.

Today, i was trying to combine two different routes. They meet at one point that i know where it is. When i finally found the point it was dark so i returned back from the same path. The base for the connection was strong enough. There are many more days.

These connections and the thoughts that leads to them. How can we achieve these thoughts? How they are born? In what way expresses their selves? How are manageable? How they become functionally manageable? 

It is really important for children, when they grow up to question their parents through arguments, in a meaningful way. I refer on this and on the other hand i feel scared when i think that i will be at this position one day...

And...arriving to the base, i had a new meeting that you can see at the photo. It was a young one and blinded by the flash. I tried to be soundless and we were very close. It smelled the air around and i try to catch it in a photo.

This close contact looked like taming. Maybe this strong need of contact leads me to the feeling of domestication.

Maybe running is like domestication. 

''I am leaving now...i don't want to get cold" i told him and went to the base. I didn't even turn to look back. 




Δεν υπάρχουν σχόλια: