26.06.2015 Παρασκευή
''Κι αν χιονίζει και αν βρέχει τ' αγριολούλουδο αντέχει'' είχε γράψει το 1968 ο Πυθαγόρας και τραγούδησε ο Στέλιος Καζαντζίδης. Νομίζω γνωρίζεται όλοι το παλιό καλό λαϊκό τραγούδι. Η 82η συνεχόμενη ημέρα τρεξίματος ''βγήκε'' μεσ' το καταμεσήμερο με έναν ήλιο δυνατό Ιούνη μήνα κι ένα αέρα πιο δυνατό Σεπτέμβρη μήνα που θύμιζε νησί κι ας είμαστε τέλος Ιούνη.
Έτσι λοιπόν εκεί που πήγαινα να ζεσταθώ και να ιδρώσω έρχονταν ο αέρας και το λιγότερο με δρόσιζε. Αυτή η έντονη αλλαγή μ' έκανε να θυμηθώ το παλιό καλό τραγούδι, αυτή η αλλαγή και η ίδια η φύση του τρεξίματος που ταιριάζει παντού, που μας πάει αλλού, κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Αυτή η φύση του τρεξίματος που αντέχει σαν άλλο αγριολούλουδο σε ζέστη και κρύο, με βροχή κι αέρα, με χιόνι και καύσωνα. Κι αυτή η φύση του τρεξίματος δεν είναι κάτι από μόνη της, είμαστε εμείς που αντέχουμε και τα καταφέρνουμε τις δύσκολες ημέρες που ζούμε και πιθανά να έρχονται κι άλλες.
Η φύση του τρεξίματος που μας γεμίζει εμπειρία, γνώση και είναι πηγή ανατροφοδότησης για την συνέχεια.
Σκέψεις τέλη Ιούνη που δεν θυμίζει Ιούνη, μέρες που θυμίζουν νύχτες, όροι και αξίες που ακούμε κι είναι σαν να μην ακούμε όταν βλέπουμε την αντίθετη διάθεση για πράξεις.
Νοιώθω να 'ναι η πρώτη φορά που είναι τόσο ξεκάθαρα μπερδεμένα μπροστά μας τα πράγματα.
Βέβαια δεν έγινε καθόλου τυχαία σήμερα όλη η σύνδεση με το τρέξιμο, την φύση του, τις δύσκολες ημέρες και το ''Αγριολούλουδο'' του Πυθαγόρα. Είναι βασική παραδοχή πως τίποτα δεν είναι τυχαίο, όλα συνδέονται και όλα συνεχίζουν. Το μεγάλο θέμα ή στοίχημα αν προτιμάτε είναι πως πρέπει να κατανοήσουμε πως τα πράγματα περνάν απ' τα χέρια μας, οι αποφάσεις περνάν απ' τα χέρια μας. Εμείς θα αποφασίσουμε πιο μονοπάτι θα ακολουθήσουμε... πως θα πορευτούμε...
~~~~~~~~~~
26.06.2015 Friday
1968 Pithagoras wrote some lyrics that was singing by Kazantzidis..."even if it rains or snows the wildflower resists". I guess you know this old very good song. This was the 82nd day of running, under the strong sun, on June. On the other hand a strong wind was blowing and it was like September at an island.
When I was feeling like sweating then the wind refreshed me. This intense change made me remember this old song. The nature of running that fits all and travels us everywhere, both literally and metaphorically.
The nature of running that resists, like the windflower despite the conditions around (if it is warm or cold, rainy, windy, with snow or too hot). it is not only the nature of running itself. We are all us that we resist and we try to copy during these difficult days that we are leaving.
It is the nature of running that gives us experience, knowledge, refreshes us and helps standing the rest that are coming.
These are thoughts during June that it doesn't remind me June, nights that looks like days, conditions and values that we hear like not hearing while we see the opposite mood for action.
I think that it is the first times that all these confused things are so clear to us.
It was not accidentally the connections that i made today with the song, the nature of the running the hard days and the windflower by Pithagoras. Nothing happens accidentally, everything are connected and goes on. The big issue, or bet if you prefer is to understand deep inside us that we have our destiny in our hands, decisions are made by us. We are going to decide for ourselves which path we are going to follow...the way that we are going to move on...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου