18.06.2015 Πέμπτη
Ιδανική ημέρα για τρέξιμο η σημερινή, δροσιά και όση χρειάζεται υγρασία και αεράκι, βροχή μ' έπιασε μόνο στην αρχή δεν χρειάστηκε ούτε αδιάβροχο. Καθυστέρησα λίγο να ξεκινήσω για να συναντήσω τους ανθρώπους του ΣΔΥΘ στην προκαθορισμένη απογευματινή προπόνηση από την γέφυρα Περραιβού, έτσι τους συνάντησα λίγο μετά το ξεκίνημά τους και ανηφορίσαμε μαζί μέχρι την αντιπυρική που οδηγεί στην Γιαννούλα όπου άρχισα την επιστροφή μου.
Αυτό όμως που απόλαυσα ήταν η κατάβαση από το μονοπάτι που συνδέει τους δυο χαλικόδρομους, αυτόν που οδηγεί στην σταθμό πυρόσβεσης και αυτόν που οδηγεί στην γέφυρα Περραιβού. Πρόκειται για το μονοπάτι που ανεβήκαμε στην πιο πρόσφατη προπόνηση του ΣΔΥΘ με την καθοδήγηση του Σταύρου Μπαλιώτη.
Ήταν σαν να κάνω σκι, γλιστερό λασπωμένο μονοπάτι με μικρές λίμνες που όταν πατούσα μέσα κρύωναν τα πόδια και σε μερικά δευτερόλεπτα ήταν πάλι όλα καλά. Παιχνίδια ισορροπίας, παιχνίδια του σώματος, παιχνίδια με το μυαλό και τα μάτια που πρέπει να δεις που θα πατήσεις και να κρίνεις πως θα ''βγει'' το πάτημα. Η εγρήγορση σ' όλο της το μεγαλείο.
Αυτά σε ένα σκηνικό ιδανικό όπως είπα και στην αρχή. Σκηνικό που θύμιζε χειμώνα και ίσως Όλυμπο. Το μυαλό μου δεν ήθελε πολύ να φύγει μερικές ημέρες μπροστά, στον OMT, όσο περνά ο καιρός τόσο και η σκέψη είναι στη 4η Ιουλίου. Υπάρχει αγωνία και ίσως φόβος για το πιο μεγάλο μέχρι τώρα αγωνιστικό μου εγχείρημα.
Δεν ξέρω αν είμαι προληπτικός, σίγουρα δεν θέλω να 'μαι, όμως σήμερα που βγήκε και η ανακοίνωση της διοργάνωσης για την εξαιρετική ιδέα σχετικά με τον χαρακτήρα και την σχεδίαση του αριθμού αθλητή (bib) ένοιωσα ένα σφίξιμο στο στομάχι. Έχω πάρει μέρος σε 25 αγώνες τα τελευταία 5 χρόνια, σ' αυτούς είχα 2 εγκαταλείψεις, στους αγώνες 2 που εγκατέλειψα είχα μαζί μου αντίστοιχο πίνακα με στοιχεία του αγώνα, μόλις είδα την εξαιρετική ιδέα του OMT η σύνδεση έγινε.
Τα πράγματα όμως πολλές φορές γίνονται και επαναλαμβάνονται και άλλες γίνονται και δεν επαναλαμβάνονται. Εμείς είμαστε που τα φτιάχνουμε, που τα κατασκευάζουμε, εμείς, οι άνθρωποι και η φύση μας.
18.06.2015 Thursday
It was a perfect day for running today. It was not so hot, it had little moisture and a gentle breeze. I didn't need a raincoat because it was rainy for few moments. It took some time to me to meet people of Running Health Association, i didn't manage to go the afternoon training day on time at Perevou bridge. So i met them little after the beginning and we run together till the firewall that is calling Giannoula. Then i start returning home.
What i enjoyed more was the path that connects the two small roads of gravel, the one that leads to firefighting station and the other one to Perevou bridge. I am talking about the path that we run on it during the last training day, under the guidance of Stavros Baliotis.
It was like skiing, on the slippery muddy path. There were small water lakes and when i stepped in them, i was feeling my feet really cold. After few seconds it was ok again. Games of balance, games of body, games of mind and eyes. All those that you need to see, to step on them and to judge what exactly the "step" would be. Vigilance in all its glory.
All the above happened in a perfect scenery, as i said at the beginning. Scenery that reminded winter time and sometimes the mountain Olympus. It was not difficult to think again OMT. My thoughts are often on 4th of July. I feel the suspense and maybe i am afraid a bit because it will be the largest race i have ever taken part.
I really don't want to be superstitious, but today, when i saw the announcement about the design of the number i felt my stomach tightened. I have taken part to 25 races the last 5 years. I abandoned only during two of them, having with me the elements of the race. At the time i saw the corresponding table with the data of OMT i made the connection.
Nevertheless, sometimes things are happening and repeated and sometimes they don't. We create our thoughts; we made the circumstances, we...human beings and our nature.
I wish we have a nice time to whatever we built...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου