Πέμπτη 11 Ιουνίου 2015

67η μέρα από 365 / 67th day from 365


11.06.2015 Πέμπτη
Βαριά μέρα, βαρύ τρέξιμο. Σήμερα είχε απίστευτη υγρασία. Αυτή την υγρασία μετά από βροχή που όλα όμως έχουν στεγνώσει, ταυτόχρονα η ίδια αυτή υγρασία δήλωνε βροχή που κάπου αλλού πέφτει ή σε λίγο πρόκειται να ρίξει εκεί που είσαι.

Το ένοιωθα στην ατμόσφαιρα, ανέπνεα ''υγρό οξυγόνο'', ενώ στα δυτικά ο ουρανός φώτιζε από αστραπές.

Όπως περίπου ήταν η σημερινή 67η συνεχόμενη ημέρα τρεξίματος ήταν και η υπόλοιπη ημέρα που πέρασε. Βαριά για διάφορους λόγους, ασταθείς για τους ίδιους. Σαν τους σφυγμούς μου στο σημερινό πρώτο 5λέπτο που έβλεπα τις ενδείξεις του παλμογράφου και νόμιζα πως χάλασε.

Τίποτα δεν είναι τυχαίο και αυτό δεν είναι δικιά μου σοφιστεία. Το 'χουν πει πολλοί σημαντικοί πριν από εμένα, απλά βλέπω να ισχύει και τα πράγματα να μας ακολουθούν χωρίς να κάνουμε ιδιαίτερη προσπάθεια.

Ανέβηκα στην βάση περασμένες 23:00, δεν πήρα την Φαίδρα μαζί μου, είχε βγει νωρίτερα και ήθελα να 'μαι μόνος. Τελευταία αρχίζω και μπαίνω πιο πολύ στην διαδικασία του ΟΜΤ, πιάνω τον εαυτό μου να σκέφτεται πράγματα για τον αγώνα που έρχονται μόνα τους, εντελώς φυσικά στην σκέψη μου.

Πέρα του αγνώστου σε ανάλογο αγώνα αυτό που με προβληματίζει πιο πολύ αυτή την στιγμή είναι ο ύπνος. Όχι μέσα στον αγώνα αλλά μέχρι τον αγώνα. Ο μικρός μας δεν έχει ''στρώσει'' ακόμα με τον ύπνο του, αυτό έχει σαν αποτέλεσμα η κούραση να 'ναι ψηλά και να συσσωρεύεται. Ελπίζω τις επόμενες ημέρες η μικρή Θεότητα μας να ηρεμήσει και να προλάβω λίγες περισσότερες ώρες συνεχόμενου ύπνου.

Στο πρακτικό κομμάτι της ημέρας (μάλλον της νύχτας) άλλη μια φορά ξεκίνησα νοιώθοντας πτώμα από κούραση και διάθεση. Στο τέλος απόρησα όταν κατάλαβα ότι δεν βιάζομαι να τελειώσει η μέρα μου και να κοιμηθώ, ένας γείτονας που κάπνιζε στο μπαλκόνι με κοιτούσε με απορία νομίζω. Ήταν σχεδόν μεσάνυχτα και εγώ φωτογράφιζα στην αυλή την Φαίδρα.

Εκείνη όπως φαίνεται στην φωτογραφία κοίταζε τις πέτρες παρεξηγημένα αδιάφορη που δεν την είχα πάρει μαζί μου.

http://www.movescount.com/moves/move65521107

~~~~~~~~~~


11.06.2015 Thursday
Heavy day, heavy mood for running. Today it was full of dampness. The kind of moisture that usually comes after the rain, where everything has dried. At the same time this kind of dampness means that somewhere else is raining or is going to rain.

I felt in the atmosphere, i was breathing the "wet oxygen". On the west side the sky was full of lightings.
Almost like the 67th day of running was the rest of my day. Heavy because of different reasons, unstable for them. Like my pulses that i was looking and for the first 5 minutes i had the impression that my oscillograph was broken.

Nothing is accidental, and this is not my thought. Important people have talked about this before me. I just see that things are following us without much effort.

I went to the base late, after 23.00 p.m. and i hadn't my dog Phaedra with me. She went out earlier and i wanted to be alone. Lately i am more inside the procedure of OMT. I catch myself thinking about the race in a natural way, without much trying.
The biggest concern, except the fact that is totally unknown is the sleep. Not inside the race but until race. Our little boy hasn't managed to fix his time of sleep. As a result we feel very tired and all this accumulates. I hope, our little "God" to calm down so that i will have the chance to sleep for some days continuously.

To the practical side of the day (night actually), for another time i start running feeling "dead" from the tiredness and my mood. At the end i was really surprised because i wasn't in a harry to finish my day and go to sleep. A neighbor that smoked at his balcony was looking at me really wondering about me. It was almost midnight and i was taking a photo of Phaedra in the yard.

I guess she was looking down, almost indifferently, almost misunderstood because she hadn't come with me.

http://www.movescount.com/moves/move65521107

Δεν υπάρχουν σχόλια: