22.04.2015
Λένε ότι τα όνειρα είναι η βαλβίδα ασφαλείας της ψυχής μας, των πιο απόκρυφων προσωπικών σκέψεων. Όλα επιτρέπονται και όλα χώραν σ' αυτά. Σκεφτείτε πόσο ξεκούραστοι ξυπνάτε μετά από όνειρο που είδατε και το θυμάστε.
Είχα περίπου δυο μήνες να δω ολόκληρο δελτίο ειδήσεων. Το έκανα σήμερα, τρέλα σε πιάνει με τις ειδήσεις ως ειδήσεις και τον τρόπο που παρουσιάζονται.
Πολύτεκνες οικογένειες Σύρων έμειναν όλη την νύχτα στην Ομόνοια, στην Αθήνα, δίχως τίποτα. Αθηναίοι πολίτες τους συντηρούν με ψωμί και κουλούρια και εγώ τάιζα κέικ τον γιο μου. Μια είδηση απ' τις πολλές και δεν αναφέρομαι στην αμιγώς εγχώρια πολιτική σκηνή.
'Οπως έγραφα χθες η σημερινή 17η ημέρα απ' τις 365 θα έβγαινε αρκετά αργά λόγω του οικογενειακού προγράμματος. Αφού κοιμήθηκαν όλοι βγήκα στο βουνό μ' όλο αυτό που περιέγραψα πιο πριν.
Στεναχώρια, βάρος, απογοήτευση, ενοχές, θυμός. Όλα μαζί στριφογύριζαν στο μυαλό μου και μαζί τους κι εγώ στην βάση του running365.gr.
Σκέψεις...σκέψεις....δεν κατάλαβα πως πέρασε η ώρα. Δεν κατάλαβα πως το βάρος έφυγε και βγήκε μια ιδέα για μια διαδρομή απ' την πόλη στην φύση και επιστροφή πίσω στο σπίτι. Σαν όνειρο λειτούργησε το τρέξιμο απόψε, σαν καλό όνειρο αποφόρτισης.
Σκέφτομαι πως όσοι έχουμε την δυνατότητα να παράγουμε ότι μπορούμε οφείλουμε να το κάνουμε και να το μοιραστούμε, μόνο μ' αυτό θα προχωρήσουν τα πράγματα και μαζί τους και εμείς.
~~~~~~~~~~
22.04.2015
Dreams seems to be the safety valve of our soul, protecting our most secret and personal thoughts. Everything is allowed and all fit in dreams. You can only think how refreshed you feel, after a night that you dreamt something and you remember the whole story.
It's been two months since i watch News on T.V. I did it today, and i felt really bad because of the contents and the comments on the reality they present.
Large Family from Syria stayed all night outside at Omonia in the center of Athens, without any help, without anything. Some people brought bread and bagels to help them, when at the same time i fed my little son homemade cake. One of many news...without referring to the political scene of our country.
As i have already mentioned i got out for running late tonight because of the program of my family. When everybody was on their beds, sleeping, i went out to the mountain carrying on all the thoughts i described before.
I was feeling really sad, disappointed, guilty, angry. I was running in the base of running365.gr having all these in my mind.
I was thinking and thinking...and i didn't realize that time passed, I didn't actually understand that bad feeling had gone and a new route came on my mind. I would like to run from the city to the nature and then back home.
Running today was like dreaming, like a good dream that discharge the tension.
I suppose that the only way to move on and change the conditions of our lives is to be productive and creative...if we are able to do it we should carry it out..it seems to be our hope.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου