Days Of Running 365 : Resta(x)rt

Η προηγούμενη εμπειρία των 734 συνεχόμενων ημερών τρεξίματος έχει αφήσει μέσα μου απίστευτες εικόνες και συναισθήματα. Η ροή όμως που έφερε στο προσωπικό μου σύμπαν δεν είχε προηγούμενο. Από τον περασμένο Απρίλιο που ολοκληρώθηκε το project άλλη μια φορά έτρεξα σχεδόν ένα μήνα καθημερινά.

Τελευταία η ροή σε πράγματα που θέλω να εξελιχθούν, να προχωρήσουν στην καθημερινότητά μου κινούνταν σε χαμηλά επίπεδα. Αποφάσισα πριν δυο εβδομάδες να ξεκινήσω το τρέξιμο για ένα μήνα, κάθε μέρα, ελάχιστη απόσταση τρία χιλιόμετρα. Δεν ανακοίνωσα κάτι, απλά ετοίμαζα την κάθε μέρα, μια ασπρόμαυρη φωτογραφία, μια σκέψη και τα δεδομένα της διαδρομής.

Πήγαινε πολύ καλά, μέχρι που ήρθε πριν μια εβδομάδα περίπου πόνος στην λαγονοκνημιαία ταινία. Η καθημερινή άσκηση και λίγες ημέρες σκι επιδείνωσαν την κατάσταση, τελευταία έτρεχα με πόνο που έχει μείνει σχεδόν στο σύνολο του 24ώρου.

Τα πράγματα θέλουν ζύγισμα και αποφάσεις. Δεδομένου και του 8ου Χορτιάτη Trail Run την Κυριακή (και 8ου συνεχόμενου για εμένα) που είναι η πρώτη φορά που με προβληματίζει η συμμετοχή και το ενδεχόμενο εγκατάλειψης, αποφάσισα την περασμένη Δευτέρα να σταματήσει (προσωρινά ελπίζω) αυτή η καθημερινή λατρεία στην επαφή με τον εαυτό. Γιατί τελικά αυτό είναι το μεγαλύτερο κέρδος η επαφή με τον εαυτό.... Κι αν σκεφτώ καλύτερα κάτι μου λέει και το σώμα μου βγάζοντας πόνο, όπως σωστά παρατήρησε η γυναίκα μου.