02.09.2016 Παρασκευή
Άνετα θα μπορούσε να πει κάποιος ''ποιος είναι αυτός ο παλαβός που τρέχει στο camping περασμένα μεσάνυχτα''. Φτάσαμε κοντά στις 22:00 μέχρι να στήσουμε, να βολευτούμε και να κοιμηθούν τα παιδιά πήγε 00:30. Έχει γίνει άλλες δυο φορές να 'ρθουν τα μεσάνυχτα και να βγει η μέρα τρεξίματος.
Ήταν πανέμορφα. Τελευταία φορά που έτρεξα στο Καλαμίτσι ήταν το καλοκαίρι του '11, πέντε χρόνια μετά ήρθε το αποψινό.
Ένοιωθα μαγκωμένα οικεία καθώς έτρεχα και με φώτιζε η όχι οικεία για τα γούστα μου ταμπέλα.
Το μόνο που ένοιωθα ήταν να αδειάζω απ' την γεμάτη ημέρα που πέρασε. Ίσως σκέφτομαι τώρα (που κρατώ τις χειρόγραφες σημειώσεις) περασμένες 02:00 να άδειαζα ένα κομμάτι απ' τα πέντε χρόνια που προανέφερα κι είχα να 'ρθω εδώ.
Ίσως...
Το συναίσθημα που μένει είναι ηρεμία, (αυτό δεν είναι συναίσθημα), ευτυχία πληρότητας.
~~~~~~~~~~
In a few hours you will find a text in English
02.09.2016 Friday
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου