17.08.2016 Τετάρτη
Τίποτα κι όλα, έτσι νοιώθω βλέποντας αυτό το 500. Μια φωνή μέσα μου ακούγεται να λέει ''είναι πολλές αυτές οι 500 συνεχόμενες καθημερινές ημέρες τρεξίματος''. Κι ύστερα έρχεται η άλλη φωνή και λέει "τίποτα δεν είναι, απλά μια ακόμα ημέρα τρεξίματος".
Κι είναι έτσι ακριβώς, ισχύουν και τα δυο, κι οι δυο φωνές. Μήπως άλλες φορές δεν έχουμε και τρεις και τέσσερις φωνές μαζί;
Σήμερα όμως ήταν όλα και μια μέρα.
Αυτό σκεφτόμουν κάποιες στιγμές καθώς έτρεχα. Η αλήθεια είναι πως δεν έρχονταν πολλές σκέψεις σήμερα. Περισσότερο πρόσεχα το τερέν και τα πατήματά μου ενώ πάντα αγριεύομαι όταν τρέχω νύχτα μόνος στο βουνό, κυρίως σε απομονωμένα κομμάτια που έχω συναντήσει άλλες φορές αγριογούρουνα.
Δεν ακολούθησαν άλλοι στην ανοιχτή πρόσκλησή μου κι ήταν όμορφη και περιπετειώδης η κυκλική διαδρομή κυρίως λόγω της νύχτας.
Γεμάτο βράδυ σαν το φεγγάρι, απ' αυτά τα βράδια που η φύση συναντιέται με την υπόλοιπη ύπαρξή μας, δίχως λόγια, δίχως σκέψεις. Απλά με την φυσική παρουσία σε διαφορετικό πλαίσιο από αυτό της ημέρας.
~~~~~~~~~~
In a few hours you will find a text in English
17.08.2016 Wednesday
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου