11.05.2016 Τετάρτη
Σαν το εαυτό μου όταν θέλει να φύγει, να βγει εκτός βάσης για τρέξιμο και δεν το επιτρέπει το πρόγραμμα κι όλο κοιτάω έξω, μακρυά.... Προς τον Προφ. Ηλία στο δάσος Κουρί, προς την πόλη ή την Εξοχή απ' την μεριά του Σέιχ Σου.
Πόσα θέλουμε, πόσα κάνουμε, πόσα ονειρευόμαστε με τα μάτια ανοιχτά, πόσο ονειρευόμαστε με τα μάτια ανοιχτά... Όσο αντέχουμε μπορεί να πει κάποιος, όσο το πιστεύουμε λέω εγώ, τώρα.
Σαν το εαυτό μου είδα το έντομο της φωτογραφίας που συνοδεύει το σημερινό report.
~~~~~~~~~~
11.05.2016 Wednesday
Just like myself when I want to leave, to go outside count base for running, and the schedule does not allow it and I keep looking outside,
far...Towards the chapel of Profitis Ilias, the Kouri forest, towards
the city centre or Exochi area from the side of Seich Sou forest.
How
much do we want, how much do we do, how much do we dream with our eyes
open...As much as we can take it, somebody might say, I say, now: as
much as we believe that we can.
I saw myself in that insect in the photograph that accompanies today´s report.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου