Κυριακή 28 Ιουνίου 2015

84η μέρα από 365 / 84th day from 365


28.06.2015 Κυριακή
Η 84η συνεχόμενη ημέρα τρεξίματος κύλησε σαν σε αργή κίνηση. Ένοιωθα πως τρέχω και ο κάθε διασκελισμός είναι σαν αυτούς που κάνουν οι αθλητές στο τριπλούν, όπως όταν το βλέπουμε στην επανάληψη στην τηλεόραση, στην αργή κίνηση.

Νομίζω πως έχει να κάνει με το ''διεκπαιρεωτικό'' (αν μπορεί να χαρακτηριστεί έτσι) του 20λέπτου όπως έγραφα και χθες, με το ''διεκπαιρεωτικό'' και αυτό της διπλής προσμονής του OMT και των υπολοίπων που συμβαίνουν στην χώρα και στην ζωή μας.

Νοιώθω όλα να γίνονται τόσο γρήγορα και αργά μαζί. Αυτό μοιάζει να 'ναι σαν τις στροφές που παίρνουν οι ρόδες και οι ζάντες δείχνουν πως κινούνται απ' την αντίθετη προς την κανονική τους φορά.

Έτρεχα και έβλεπα τα ξερά χόρτα της φωτογραφίας σαν άλλα στάχυα και ζήλευα την απλότητα της κίνησής τους, την σταθερότητα της κίνησης τους απ' τον αέρα που φυσούσε.

Απ' τη 84η συνεχόμενη ημέρα τρεξίματος κρατώ την φωτογραφία που φρενάρει την στιγμή. Όπως όταν ανεβάζουμε πάρα πολλούς σφυγμούς, σταματάμε αλλά η καρδιά συνεχίζει να χτυπά σαν τρελή, όπως θέλω οι επόμενες ημέρες να κυλήσουν ήρεμα κι όχι φοβισμένα, αυτό έχω ανάγκη και αυτό οι περισσότεροι από εσάς....

http://www.movescount.com/moves/move67439666

~~~~~~~~~~


28.06.2015 Sunday
The 84th day of running was like “slow motion”. I felt like running in slow motion, like the way that you see athletes to run during triathlon and on T.V the phase is recurrence.

The forced 20 minutes running, probably, made me feel like this, or my expectation of the race (OMT) or maybe the rest that are happening to my country and to our lives.

I feel everything are happening fast and slow at the same time. It is like the wheels and wheel rims of a car. It looks like they are moving in an opposite direction than the right one. 

I was watching, while running, the the dry grass of photography, like cobs, and i felt jealous because of the simplicity of their motion, the stability that they had despite the wind that was blowing.

From this day (the 84th) i keep the photograph which brakes the moment. It is like when we run long distances and our heart beating fast a long after we have stopped. I hope to be like this the days that are coming. To be cool and without fear. This is my deep need and probably it is the same for you as well...

Δεν υπάρχουν σχόλια: